WTC "Aan de Meule"

De wegkapitein heeft er het maar moeilijk mee. Op basis van de appjes die vrijdagavond binnenkomen probeert hij iedere zaterdag weer een uitdagende route te vinden rekening houdend met ieders wensen. Zo ook vandaag, 2 mannen die uiterlijk 13:00 uur thuis willen zijn, waarvan er een nog helemaal naar België moet. Vertrek 9:00 uur met 6 man. Christian, Pieter, Febian, Uge, Marcel en Nico. Joshua is er vandaag niet bij, het is al zijn tweede weekend dat hij op hoogtestage is in het hoge Noorden van Nederland. Vandaag een rit richting Luik of daar ergens in de buurt. Dit houdt dus in dat het stuur grotendeels in de rechte stand zal staan. Rechtdoor, via Geulle, Bunde naar de Beatrixhaven. Knikje naar rechts, rechts  en links en dan weer in de rechtdoorstand door Rieu City. Dan langs het kapitale kasteeltje van Rieu himself. Iets verderop loopt onze stehgeiger samen met Marjorie in het wild rond. Marcel die fan is van zijn muziek begroet hem vriendelijk, hij groet terug. Wij walsen verder richting sluis. Dan volgt iets later het slingerfietspad richting Vise, en het fietspad langs de oevers van de maas waarbij we moeten opletten voor overstekende eenden en ganzen, vooral die laatste gaan maar moeilijk aan de kant. Voorbij Vise de Maas over en dan richting Wandre. Dus alweer rechttoe rechtaan. Heb ik trouwens al vermeld dat we stevig hebben doorgetrapt, nee he, ja dus, en niet z’n beetje. Door de snelheid vergeet de wegkapitein zelfs om de Bois la Dame op te rijden. Niemand die het in de gaten heeft. Maar na amper een paar kilometer moet er toch geklommen worden. 40 km vlak en dan een klim van 4 kilometer met af en toe een behoorlijk stijgings%. Logisch dat de groep uit elkaar valt. Eenmaal boven (Queue du Bois)  vervolgen we onze weg over vaak glooiende onbekende wegen richting Blegny. Vandaag voor de afwisseling geen pauze, dus meteen door. Nog wat slecht asfalt opzoeken waarna we afdalen richting Dalhem. De terugweg via Voeren kent geen geheimen meer dus het tempo gaat weer de hoogte in. Wind blaast inmiddels in ons nadeel, toch houden we een keurige snelheid aan. In Eijsden belanden we op het parcours van Boogies Extreme waardoor we besluiten om niet via het fietspad terug te rijden. Uiteindelijk komen we in Meerssen uit. Geen heuvels meer enkel een hupje en dan met volle tegenwind langs het vliegveld. Ruim op tijd, 12.35 uur komen we in Elsloo aan zodat Uge zeker op tijd is. Marcel heeft nog 8 km af te leggen maar zal waarschijnlijk voor 13:00 uur weer Thuis zijn. Nico is inmiddels in Beek afgedraaid. Missie geslaagd. Pieter, Christian en Febian  fietsen nog naar Het Tom Dumoulin Bike Park waar het vertrek en aankomst is van de Ladies Tour. Helaas is daar weinig te beleven, enkel een afwachtingswedstrijd voor junioren dames. We fietsen terug naar Genhout waar we de dames voor de eerste keer zien passeren. Dan nog naar de Adsteeg voor een tweede passage en dan terug naar huis.

Woensdagrit 22 augustus: Vandaag reizen Pieter, Christian en Febian af naar Tilff om van daaruit de route van de Philippe Gilbert Classic te fietsen. Joshua en Uge kunnen helaas niet mee en maken een eigen tochtje door het Limburgse. Na een rit van 1 uur komen we aan in Tilff. Snel op de fiets en daarna richting Mery waar we de route oppakken. Meteen omhoog la Roche aux Faucons (bekend van LBL). Meteen pittig. Daarna volgen er nog een drietal onbekende steile beklimmingen (af en toe schrikken) voordat we in Huy aankomen waar het druk is. Het is “Feest in Huy” (Kermisfeest, bijeenkomst van folkloristische en gastronomische broederschappen, vuurwerk, tal van animaties, meer dan 100 kermiskramen en nog veel meer), dus verkeerschaos. Slingerend door het verkeer bereiken we de “Mur”. Geen onbekende, maar het is toch weer afzien. Boven op de top zitten we  op 50 km met net geen 1000 HM. Daarna beginnen we aan de terugweg die wat glooiender, mooier en ook groener is. (heen wat meer stedelijk). Pauze in Nandrin na 70km. Dan vervolgen we onze weg, persoonlijk vind ik de omgeving steeds mooier worden, alleen laat het wegdek af en toe te wensen over. Temperatuur is inmiddels opgelopen naar zomerse waarden en de zon laat zich volop zien. ( in het begin van de rit was het plaatselijk wat mistig) Heuvel op, heuvel af gaat het richting Harze, waarna we even later de Niaster beklimmen. Mooie lange klim, dito afdaling. Dan arriveren we in Aywaille waar we in eerste instantie zouden doorsteken om de La Redoute te omzeilen. Na wat aarzeling besluiten we toch de Redoute rustig op te fietsen. Na een lange afdaling komen we wederom in Aywaille uit waarna we langs de oevers van de Ambleve fietsen. Hehe effe wat vlak. Na een zevental kilometer draaien we rechtsaf en er volgen er nog enkele, wel wat minder zware, beklimmingen. Nog een lange afdaling en we komen weer in Mery terecht. 3 km vlak terug naar Tilff en de mooie maar zware rit zit er op.  De officiële toertocht staat altijd eind april op de kalander. Degene die dan nog niet veel getraind hebben zullen vaak “sterven” op die fiets zeker als ook nog eens de weersomstandigheden niet meewerken. (dit jaar eerste 1 ½ uur regen.) 15:15 uur rijden we weer naar huis. Dag weer goed besteed.

Woensdag 8 augustus: 3 man aan het vertrek; Marcel, Pieter en Christian, dezelfde dus als de week daarvoor. Een Heuvelachtig ritje door de voerstreek, op zoek naar nog wat nieuwe wegjes. En gevonden, na wat speurwerk. Via Gemmenich naar Vaals, pauze bij de Zwarte Madonna, nieuwe locatie, mooi terras tussen vele kerkelijke beelden. Een aanrader. Strak ritje met de nodige hoogtemeters. 120 km, 29,2 km/u en 1091 HM

De vaste verslaggever heeft ook even schrijfvakantie gehad, maar heeft nu de pen weer ter hand genomen. De mannen zijn uiteraard gedurende deze weken blijven fietsen. Over een ding hoeven we het eigenlijk niet te hebben, het weer. Wat was het warm gedurende de tochten, niet normaal z’n lange warme en droge periode. Zo af en toe werd de vertrektijd, lengte, zwaarte van de rit aangepast. In het kort de gegevens van de ritten.

Vandaag alweer een mooie en zonnige dag in het verschiet. Aangezien een paar mannen in de (na)middag nog een feestje voor de boeg hebben vertrekken we al om 8:30 uur. De wegkapitein heeft 2 routes voorbereid; Eupen light en Eupen minder light. We kiezen de eerste versie die tenminste een vlakke aanloop kent. Eigenlijk de standaard weg, Geverik, Schimmert, Valkenburg, Schin op Geul, Wijlre en Gulpen. Ondanks dat we met een oneven aantal zijn (Christian, Pieter, Febian, Marcel en Uge) wordt het kopwerk weer keurig verdeeld. In Gulpen wacht ons de eerste klim van de dag. De Koning van Spanje, met een beetje windvoordeel wordt ie gezamenlijk omhoog gefietst. Na Heijenrath dalen we af naar Teuven, blijf een mooie afdaling zeker met dat nieuwe asfalt. Onderaan Teuven links en even later weer links richting Hombourg en Henri Chapelle. Toch 8 kilometer vals plat en het laatste stuk wat steiler. In Henri Chapelle aangekomen gaat het links, rechts. Deze weg is al jaren in een zeer slechte staat en zal wellicht bovenaan de lijst staan van wegen die vervangen dienen te worden. (maar ja, dat zullen er wel veel zijn in België ) Ondanks dat er geen enkele kassei is te vinden zou je deze weg bijna een * geven indien hij zou zijn opgenomen in Parijs Roubaix. Maar we zullen maar niet klagen, we zijn wel wat gewend. Onder aangekomen draaien we naar links en fietsen naar Welkenraedt, een extra lusje via Lontzen, Astenet en Walhorn volgt. Het is een route uit 2011, dus voor een paar mannen is een groot gedeelte onbekend terrein. Na Walhorn, draaien we terug naar Eupen, het wegdek is hier gelukkig wat beter en ook het uitzicht is mooi, zeker met die strakblauwe lucht. Met bijna 65km op de teller arriveren we in Eupen, eigenlijk nog iets te vroeg om al te pauzeren, want we hebben toch redelijk doorgefietst. We besluiten tot Dolhain door te fietsen een kilometer of 9 en vlak. We nemen plaats op het terras van de plaatselijk kroeg op het pleintje. Als we eenmaal onze cola’s hebben besteld komen er steeds meer wielertoeristen. De een nog ouder of krommer dan de ander maar wel met prachtige fietsjes onder hun kont. In een mum van tijd zit het terras aardig vol. Nadat we twee cola’s hebben genuttigd en de bidons zijn gevuld met koud getapt water hervatten we onze rit. We fietsen richting Verviers, ook nu weer is het wegdek af en toe slecht. Waarschijnlijk rijdt Uge door een kuil met een lekke band als gevolg. Na de reparatie volgt, na amper een kilometer, een klim en niemand die nog weet hoe steil en hoe lang. Blijkt toch af en toe behoorlijk steil, lengte valt nog wel mee. Nadat we weer compleet zijn fietsen we richting Clermont, de wind waait nu wat meer in het nadeel. Vanaf nu blijft het wat op en af gaan totdat we voor s’ Gravenvoeren uitkomen. Het klimwerk zit erop, het gaat vlak via de standaard weg terug. (het fietspad Gronsveld tot Meerssen) Voor de dubbele spoorwegovergang bij kasteel Vaeshartelt alweer lek, alweer Uge. Na dit laatste korte oponthoud fietsen we probleemloos terug naar Elsloo, waar Marcel doorfietst, hij wil de halve finale van de Rode Duivels nog zien. De overige 4 genieten nog van een pintje op het terras van de Dikke Stein. 140 km en dik 1200 HM net geen 30 km/u gem. lekker ritje dus

Flexibiliteit een woord dat al vaker is gevallen in de verslagen van “de Meule”. Ook vandaag weer een rit waarbij we rekening houden met de diverse persoonlijke wensen. Uge pas terug van vakantie, onze Nederbelg die nog moet bijkomen van de overwinning van de Rode Duivels en Febian en Joshua die in de namiddag nog een bezoekje willen brengen aan Conincxpop. Dit kwartet aangevuld met Christian en Pieter vertrekt om 8:30 uur  voor een vlakke rit. Na een kort overleg kiezen we Zolder als bestemming. Dus meteen de brug over en door Maasmechelen richting As. Vanaf dan begint het geslinger door het Belgenland. Bocht naar links, bocht naar rechts, het lijkt wel een rit in de Alpenexpres. Iedereen die zijn deel van het werk voor zijn rekening neemt. We fietsen door een stukje heide waar het bezaaid ligt met kleine keuteltjes ter grote van een borrelnootje. Er ontstaat een korte discussie van welk dier deze afkomstig zijn, geiten, herten, schapen. Het laatste blijkt het geval. Na een uurtje fietsen draait Uge om, hij moet op tijd thuis zijn. Hij krijgt het advies mee om via het knooppuntnetwerk terug ter fietsen. Wellicht vertrouwd hij onze zuiderburen niet want hij neemt dezelfde we terug. Kan natuurlijk ook. Wij vervolgen onze weg over het lange fietspad richting Zonhoven. Ook hier heeft de droogte toegeslagen, het lijkt wel een Afrikaanse steppe, merkt Joshua terecht op. In een mum van tijd komen we in Zolder aan, we hebben een lekker tempo aangehouden. We zoeken een geschikt plekje om te pauzeren, redelijk in de buurt van het circuit, want op de achtergrond is het jankende geluid van motoren te horen. Na de relatief korte pauze fietsen we richting circuit waar de motoren langs scheuren. (IDM Superbike, hét internationaal Duits kampioenschap voor motorraces). Wat een geweld wat een lawaai, gekkenwerk. We fietsen om het circuit heen richting kanaal. Nu is het 15 km rechttoe rechtaan. Wederom een lekker tempo. Rond Diepenbeek is het weer wat slingeren totdat we weer op het jaagpad langs het Albertkanaal uitkomen. Wind iets in het voordeel. Het spel gaat weer op de wagen. Verschillende plaagstootjes volgen, er wordt aan shirtjes getrokken, het is koers. De snelheid  loopt op tot 50 km/u (niet overdreven), 7 km lang effe uitleven. Daarna valt het tempo weer stil, met namen door het bos, kan er niet al te hard gefietst worden. In een strak tempo fietsen we weer richting Nederland. In Kotem neemt Marcel afscheid van ons. De Overige 4 man fietsen weer via de autosnelweg terug. We zijn vroeg, volgens Febian te vroeg zodat we toch nog even richting Dikke Stein fietsen voor een kort bezoekje. Terras voor ons alleen. Na een pint terug naar huis. De mannen kunnen zich opmaken voor Coninxpop.