De vaste verslaggever heeft ook even schrijfvakantie gehad, maar heeft nu de pen weer ter hand genomen. De mannen zijn uiteraard gedurende deze weken blijven fietsen. Over een ding hoeven we het eigenlijk niet te hebben, het weer. Wat was het warm gedurende de tochten, niet normaal z’n lange warme en droge periode. Zo af en toe werd de vertrektijd, lengte, zwaarte van de rit aangepast. In het kort de gegevens van de ritten.
Woensdag 18 juli: mooie rit naar La Reid 147 km, deelnemers: Christian, Pieter, Febian, Marcel en Uge. Wat bekende wegen maar ook nog wat onbekende. Pauze in Louveigne, bakker rotonde
Zaterdag 21 juli: Ritje over de stuw van Gileppe 145 km, deelnemers Christian, Pieter, Febian, Marcel Uge en Joshua. Pauze in Eupen bij de bakker.
Woensdag 25 juli: een vlakke rit richting Kessel.125 km. Vroeg vertrokken, pauze in Wessem aan het water. Deelnemers: Christian, Pieter, Marcel en Uge.
Zondag 29 juli: zaterdag zou wat regen kunnen vallen vandaar de rit verplaatst naar de zondag. Inderdaad regen op zaterdag, zondag weer droog. Een oude rit in een nieuw jasje. Talrijke heuveltjes waardoor het een pittig ritje werd. Pauze in Sippenaeken. 111 km. Deelnemers: Christian, Pieter, Joshua, Marcel en Febian.
Woensdag 1 aug.: Alweer een vlakke en dit keer een nieuwe tocht richting Peer. Grotendeels via het fietsknooppuntnetwerk. Pauze in Peer. Daarna nog langs de vliegbasis in Kleine Brogel. Leuke rit onder de noemer ”weer eens iets anders”. 118 km. Deelnemers: Christian, Pieter en Marcel.
Zaterdag 4 aug.: Voor de eerste keer reizen we af naar de Baraque de Fraiture om er deel te nemen aan de Sean Kelly Classic. 5 man (Christian, Pieter, Febian, Uge en Marcel) in 2 auto’s. Vroeg vertrek 6.00 uur ritje van 1.15 uur. Bij aankomst gezellig druk, in totaal zouden er net geen 4000 deelnemers de tocht rijden. Inschrijving geschied snel waardoor we al om 7.45 uur op de fiets zitten. Dan nog prima weersomstandigheden. We beginnen met een lange afdaling met af en toe een hupje. Nadat we weer wat geklommen hebben volgt een superlange afdaling. Onder aan de afdaling is meteen de splitsing in de afstanden. Marcel en Febian die op dat moment in het voorste gedeelte van de groep zitten, die tijdens de afdaling is ontstaan, volgen de route van 170 km. Voor Uge, Christian en Pieter zit er niks anders op dan te volgen. Meteen volgt de beklimming van de Cote de Maboge, eentje die er zijn mag. Steil in het begin met een lange uitloper. Boven blijkt dat Marcel dit extra lusje wilde doen omdat hij “graag” kennis wilde maken met deze klim. We besluiten later de route van de 133 km terug op te pakken. Weer iets later alweer een lange afdaling, nu richting La Roche en Ardenne, een bekend en leuk dorp dat door verschillende tochten wordt aangedaan. Ook bekend van de Haussire die dan ook als volgende klim op het programma staat. Dit keer een iets andere aanloop waardoor hij net iets langer is. Voor het eerst breekt je het zweet van alle kanten uit, kan ook niet anders het is een echte verschrikking. Na een korte steile afdaling volgt de beter lopende, maar langere Samree. Pieter probeert even iemand bij te benen die ons in haalt, z’n type Kwiatkowski, slank, mooie zit, mooie fiets en super beentjes. We zijn trouwens maar door een paar deelnemers ingehaald hetgeen maar weer eens aangeeft dat de Meulemannen over een prima conditie beschikken.Boven aangekomen is de eerste bevoorrading. Niet zo uitgebreid als dat we gewend zijn maar er is voldoende aanwezig. Drinken en wat vers fruit gaat er met dit weer het beste in. Na de pauze volgt er alweer een lange afdaling, we boffen maar. Het gemiddelde schommelt continue rond de 30 km/u. Daarna wordt het allemaal wat glooiender. Wegen zijn over het algemeen goed begaanbaar, al fietsen we ook over wat drukkere hoofdwegen. Maar aangezien er weinig verkeer is, is het heerlijk fietsen. Even voor de tweede pauzeplaats merkt Marcel dat hij zijn voorderailleur niet meer kan gebruiken, wellicht dat de Batterij (bijna) leeg is. Bij de tweede pauze weer snel wat drinken. Temperatuur is inmiddels opgelopen maar het is nog altijd goed uit te houden. Nadat we de weg weer vervolgd hebben besluit Marcel om bij de eerstvolgende afstandssplitsing de 100 km route op te pakken, stel dat hij dadelijk helemaal niet meer kan schakelen. Uge zal met hem mee gaan. De overgebleven drie, maken de route verder af maar besluiten wel kop over kop te gaan fietsen, niets rotter dan met z’n drieën fietsen. Het kan ook want er volgt een minder zwaar stuk, nou ja minder zwaar laten we zeggen niet z’n lange en steile beklimmingen. Het loopt lekker en in een mum van tijd zijn we alweer bij de laatste bevoorrading. Voornamelijk fruit en drank en het hoofd onder de kraan want het begint nu wel warmer te worden. Meteen na de pauze alweer een serieus klimmetje en alweer een serieuze afdaling. Dit schiet lekker op. Iets later passeren we het pittoreske en toeristische Vielsalm. Helaas nemen we ons niet de tijd om wat rond te kijken. We kunnen ons opmaken voor de finale we zullen nog wat moeten klimmen om weer boven die 600 mtr grens uit te komen. Op papier nog een viertal heuveltjes, gelukkig gaat het stapsgewijs omhoog. Blijkt dat Pieter nog het meest over heeft en in de slotfase het meeste kopwerk doet. Toch wel wat moe, ook vanwege het weer, maar voldaan komen we aan bij de inschrijving. Uge en Marcel hebben hun tocht ook zonder verdere problemen volbracht en staan al fris en geschoren op ons te wachten. Marcel verrast ons nog op wat heerlijk koude Radlers, het zijn niet de halve liters van de Dikke Stein maar ze smaken, heerlijk en bedankt Marcel. Schitterende tocht, blijft een mooie omgeving zeker met dit weer, genieten dus. Voor herhaling vatbaar. Alles inpakken en binnen 1.15 zitten we weer in het vlakke Stein.
Reactie plaatsen
Reacties