Vianden (Lux) 7 tm 9 sept 2012


Dinsdagavond hotel geboekt. Woensdag de routes uitgezocht en het vervoer geregeld. Vrijdag 7:30 uur met 7 personen (Piet, Nic, Febian, Roger, Joshua, Christian en Pieter) vertrokken naar Vianden in  Luxemburg om daar 3 dagen te fietsen onder ideale weersomstandigheden. Strak blauwe lucht, prima hotel en schitterende routes over  wegen waar we hier in Limburg en zeker de Voerstreek van dromen. Het zou een super weekend worden.

 Vianden van bovenaf

Ritgegevens luxemburg weekend:

DAT. ROUTE                                    AFST.     TIJD GEM.             

HM

WEER             ROUTE      GEG.
7 sept Clervaux 117 km 4:22:00 u. 26,80 km/u 1728 zonnig 24 gr  klik hier
8 sept Vallee de 7 Chateaux 136 km 5:12:00 u. 26,40 km/u 2093 zonnig 26 gr  klik hier
9 sept ri. Echternach - Mullerthal 113 km 4:20:00 u. 26,00 km/u 1863 zonnig 28 gr  klik hier
  totaal 366 km     5684     

 

 

Enkele foto's

Voor meer foto's kik hier.

 

Ritverslag:

Vrijdag 7 september:

Rond 7:45 vertrek richting Vianden waar we 2 uurtjes later rond 10:00 uur arriveren. We kunnen en mogen inmiddels gebruik maken van de kamers welke eerlijk verdeeld zijn. Dat Joshua de bejaardenkamer krijgt is dus puur toeval. Snel worden de meegenomen gebakjes en drank genuttigd en volgt er kort overleg over de route van vandaag. We zullen “gemakkelijk” beginnen. Op papier 105 km en 1000 Hm richting Clervaux. (daar waar het Proteam Limburg vandaag zal aankomen na een rit vanuit Vilt) Om 11:00 stappen we de fiets op en fietsen we richting Diekirch. In eerste instantie een klein heuveltje maar vervolgens een lang stuk vlakke weg. Pas na 40 km beginnen we aan het echte werk. Een behoorlijke lange klim met continue uitzicht op een kasteel. De temperatuur is inmiddels opgelopen na een frisse start en we genieten van het prachtige landschap en de mooi geasfalteerde wegen. Kuilen zijn een zeldzaamheid. We fietsen verder via een fietspad. Was het tot dan al rustig op de weg, nu komen we helemaal niks en niemand meer tegen. Ja een enkele auto. Het fietspad gaat overigens door zeer mooie natuur, langs beekjes, onder spoorlijnen e.d. Eenmaal van het fietspad af is het nog 15 kilometer tot aan Clervaux. Pittoresk klein stadje waar we een leuk en modern terras opzoeken. We zijn het met z’n zevenen eens, dit is genieten. Na de pauze vervolgen we de route. Eerst een stuk omhoog om Clervaux te verlaten en vervolgens naar beneden om in het dal van de Our uit te komen. Over de omgeving zal ik maar niks meer zeggen want dan val ik steeds in de herhaling. Een bord dat aangeeft dat de weg dood loopt wordt genegerd. Helaas zijn ze aan een brug aan het werk en kunnen ook de fietsers niet door. Dus zit er niks anders op dan 4 kilometers terug te rijden. Als we aan de omleidingsroute willen beginnen geeft Piet al aan dat we volgens hem een steile berg op moeten. En ja hoor, hij heeft gelijk. Percentages van gemiddeld 12% met uitschieters tot 17%. Geen pretje als je inmiddels 100 pittige kilometers in de benen hebt. Iedereen komt dan ook hijgend boven. Daarna is het lichtglooiend en duiken we tot slot Vianden binnen. De eerste tocht zit er op en wordt afgesloten met een pintje op het terras van het hotel. Dit beloofd veel goeds voor de overige twee dagen. Nadat we ons verfrist hebben gaan we in het centrum van Vianden wat eten. Mooie locatie aan het water en we kunnen nog lekker buiten zitten ook. Een mooie dag wordt onder het genot van lekker eten afgesloten waarna we naar het Hotel terugkeren en de bedden op zoeken. Oh ja de kilometers en hoogtemeters werden ruim overschreden, maar niemand die daar wakker van heeft gelegen.

Zaterdag 8 september:

Zaterdagmorgen 8:00 uur ontbijt en koersbespreking. Vandaag valt de keuze op een iets langere route iets ten zuidwest van Vianden. De route gaat naar de Vallei van de 7 kastelen. De omgeving is anders dan de vorige dag, maar zeker niet minder mooi. Het blijft op en af gaan. Ja en kastelen zien we meer dan genoeg.  Joshua wil vandaag onderweg ergens pasta eten. Maar in de over het algemeen kleine dorpjes valt niet veel te beleven. We kunnen al blij zijn dat we ergens een terras vinden. Wel een privé terras. Een tafel. Een ronde nog wel. Gezien de vele kastelen voelen we ons echte ridders onder aanvoering van ridder Bert (Nic). Inmiddels is het warm in de zon en de hemel is hemelsblauw. Het zwaartepunt van de rit zit in het 2de gedeelte. Hoogste punt zal boven de 500 hm uitkomen. Na een mooie afdaling komen we uit bij het Lac de la Haute Sure. Groen van de, waarschijnlijk, algen. We fietsen er omheen en belanden even later in Esch sur Sure, waar we toch even afstappen om wat foto’s te nemen. We hebben nu nog 2 bergjes te gaan, alvorens we weer Vianden induiken. Joshua heeft vandaag geen pasta gehad. In plaats daarvan gaat de hoeveelheid geel/witte hersteldrank na de rit  naar een halve liter, en nog een en nog…….. Na de douche of bad gaan we wederom Vianden in. Het oog van Joshua (nog altijd scherp) valt op een poster waar de Luxemburgse versie van de Dolly Dots op staat. Die wil hij wel eens zien “zingen”. Maar eerst moeten de buikjes weer volgemaakt worden, hetgeen voortreffelijk lukt. Klokslag 9:00 staan we bij het café waar het optreden zal plaatsvinden. Entree bedraagt 10.- Toch maar even de kat uit de boom kijken. Als de dames Akoestisch beginnen te zingen stuiven de katten weg. Niet bepaald de smaak van de heren Meulemannen.  Gelukkig zijn we niet naar binnen gegaan anders hadden we wellicht snel in slaap gevallen. Na een pint en een stuk taart voor Piet gaat het weer richting Hotel waar we op het terras onder het genot van nog wat hersteldrank napraten en nagenieten.

Zondag 9 september:

Zondag de laatste dag al weer. Zou nog warmer worden dan de twee vorige dagen. Natuurlijk weer lekker ontbijten en de kaart en routes bestuderen. We hebben nog 3 alternatieve routes klaar liggen. In onderling overleg wordt besloten de rit naar Echternach te nemen. Maar voordat we die kant op gaan, doen we eerst nog een stukje ten Noorden van Vianden aan. Voor het eerst moeten we de berg op die we de vorige twee dagen op het eind zijn afgedaald om Vianden binnen te komen. Dus koud omhoog. Bijna 4 kilometer niet al te zwaar. Even later gaan we de steile berg, van de eerste dag naar beneden. En koud dat het dan is. Snelheden lopen behoorlijk op want het is gewoon recht naar beneden. We fietsen weer een stukje door de vallei van de Our en draaien daarna in een dorpje links op. Een mooie klim en afdaling volgen. Na weer een stukje Vallei (zelfde als de heenweg) draaien we weer linksaf, de Our over en beginnen we weer aan een klim van bijna 4 kilometer welke ons doet uitkomen in Duitsland. We blijven hier een tiental kilometer over licht glooiend terrein fietsen en raken Nic even uit het oog die zich tussen de mais heeft verstopt om te pissen. Maar voordat we weer afdalen richting Vianden zit hij alweer achter ons. Voor Vianden gaan we links en blijven we langs de Sauer fietsen tot aan Bollendorf waar we gaan pauzeren. De schaduw wordt opgezocht want het is warm. Na de pauze fietsen we richting Echternach. Maar enkele kilometers ervoor draaien we rechts in een gaan we het Mullerthal in, bekend om zijn rotsformaties, natuurschoon, beekjes en watervallen. Vanaf nu gaat het dan ook weer regelmatig op en af. Ja en de uitzichten daar zeg ik dus niks meer over. Zo langzaam aan naderen we weer Vianden. De vermoeidheid zal bij velen ook voelbaar zijn. De laatste rit zit erop. We kunnen ons nog omkleden en verfrissen op een van de kamers, waarna we Vianden voor de laatste keer in gaan om er pasta te eten op een privé terras. Ja dat had Joshua nog te goed. Daarna worden fietsen en bagage ingeladen en vertrekken we rond 17:30 terug naar Stein waar we rond 20:00 uur aankomen.

We zijn het erover eens, dit was een schitterend weekend waar we allemaal met plezier naar terug zullen kijken. Totaal niks gebeurd. Geen lekke band of ander materiaal defect. Drie dagen geen wolkje te bekennen. Gefietst in een schitterende omgeving. En natuurlijk goed gezelschap waarbij zeker opgemerkt mag worden dat Piet het uitstekend heeft gedaan tussen al dat “jong” geweld. En natuurlijk mag ook gezegd worden dat het jong geweld zich voortreffelijk heeft aangepast aan de iets mindere fietsers. Dus mannen, chapeau, om in het Luxemburgs af te sluiten.