Burg Reuland (Zuid Eifel) 5 tm 7 juli 2013


Wie voor het eerst gast is in de Zuid-Eifel, zal verrast zijn van de natuurlijke en culturele mogelijkheden van dit gebied. De Zuid-Eifel is gelegen bij het drielandenpunt Belgie en Luxemburg en Duitsland. Dit gebied wordt gekenmerkt door afwisselend landschap met rivieren, bosrijke bergketens en uitgestrekte hoogvlaktes. De Zuid-Eifel leent zich goed voor de actieve vakantieganger. Met meer dan 700 kilometer aan gemarkeerde wegen kan men hier fantastisch wandelen, fietsen en mountainbiken.
De Zuid-Eifel biedt veel mogelijkheden voor de culturele liefhebber hier kunt u veel leren over het verleden door de aanwezigheid van vele burchten, kastelen, kerken en kapellen. Ook culinair is dit gebied veelzijdig, van goede burgerkost tot verfijnde franse keuken. Het geheel wordt natuurlijk afgerond met een drankje uit een van onze talrijke stokerijen. Tevens staat Zuid-Eifel bekend om de Pils die hier gebrouwen word Bitburg. Wel bekend als Bitte ein Bit.... Deze brouwerij staat in Bitburg.

 

 

 

 

Ritgegevens Eifel weekend:

DAT     ROUTE                      AFST.           TIJD GEM.                

HM

WEER               ROUTE GEG.       
5 juli  Rondje Zuid Eifel 126,00 km 4:39:00 u.  27,10 km/uur  2289 bewolkt 24 gr  klik hier
6 juli  Gerolstein 147,00 km 5:36:00 u.  26,20 km/uur  2470 zonnig 26 gr  klik hier
7 juli    Ourtal route 103,00 km 3:48:00 u.  27,00 km/uur  1618 zonnig 28 gr  klik hier
  totaal 376,00 km      6377    

 

Enkele foto's

Klik hier voor meer foto's

Ritverslag:

Vrijdag 5 juli

De tweede poging voor het fietsweekend lijkt de goede, in ieder geval wat het weer betreft. De vooruitzichten zijn goed. Vrijdag 7:30 uur vetrekken we met 7 man naar de Zuid-Eifel. Christian, Pieter, Nic, Febian, Joshua, Jack en Arnaud. De bestemming is Burg Reuland (B), een klein plaatsje op de grens van Duitsland, Belgie en Luxemburg waar we ondanks de drukte voor Maastricht binnen 1 ½ uur arriveren. We besluiten eerst een kopje koffie te drinken alvorens we op pad gaan. Gelukkig kunnen we al in de kamers en de ruime bovenverdieping. Perfecte, nette, luxe kamers met de auto vlak voor de deur, ideaal dus. Nadat we alles hebben uitgepakt vertrekken we rond 11:00 uur voor de eerste rit door het zuidelijke deel van de Zuid Eifel (eigenlijk de Scheeifel) richting omgeving Bitburg. Alvorens we de rit kunnen “oppakken” moeten we even 5 km fietsen. Eenmaal aan de rit begonnen gaat het meteen omhoog. Een klim van ruim 3 kilometer. Zo, de eerste kennismaking met dit gebied is direct pittig. Eenmaal boven zitten we meteen in Duitsland waar we de rest van de rit doorbrengen. Het landschap is mooi, glooiend, dun bevolkt, afwisselde begroeiing en niet onbelangrijk goede wegen. Omdat het dunbevolkt is, is het ook rustig op de toch wel brede wegen. Het kopwerk wordt netjes verdeeld, enkel Jack zal het dit weekend wat vanachter bekijken. Eerste indruk is toch wel zwaar. Zowel korte steile als lange minder steile bergjes die steeds op een hoogte van 550 meter uitkomen. Zoals altijd heeft ieder voordeel zijn nadeel. Omdat het dunbevolkt is vinden we moeilijk een pauze plaats. Maar het speurwerk wordt beloond, we vinden een leuk hotel/restaurant waar we aan de cola gaan en de Apfelstrudel met ijs. Natuurlijk niet het ideale lunchgerecht maar we kunnen blij zijn dat we iets gevonden hebben. Het zonnetje is inmiddels steeds vaker door de bewolking aan het breken en het is aangenaam warm. Na de pauze hervatten we de rit. Het blijft glooiend tot de laatste 20 kilometer. Vanaf dan fietsen we in het dal van de Our en is het dus wat vlakker. Moe maar voldaan komen we terug bij het hotel waar we ons zelf belonen met een pint en 2 schoteltjes pinda’s en nog eens en nog eens.  Iedereen is het er over eens dat het een mooi weekend gaat worden. Nadat we ons hebben gedoucht volgt een heerlijk 4 gangen diner, waarna we de dag afsluiten met een kort wandelingetje en een pintje.

Zaterdag 6 juli: 

De tweede dag beginnen we met een heerlijk uitgebreid ontbijt. De volle borden zijn snel leeg, dus het zal wel goed smaken, we zullen het ook hard nodig hebben want ook vandaag staat er weer een pittig ritje op het programma. Een rit, iets meer over het noorden richting Gerolstein (Vulkaaneifel), bekend van het bronwater. Ook nu moeten we weer een km of 15 fietsen alvorens we de rit weer kunnen oppakken en ook nu weer binnen 3 kilometer een klim van ruim 4 kilometer waarna we net als de dag ervoor in Duitsland belanden . Even voor Bleialf  pakken we de rit op en fietsen we onder Prum door richting Gerolstein. Het landschap is weer even mooi. Vandaag iets rustigere wegen, wat smaller, wat meer door de bossen, maar wel even zwaar. Vlak voor Gerolstein maken we nog even een lusje voor wat extra hoogtemeters. In Gerolstein  vinden we een leuk terrasje in het centrum. Onder de parasols want het is warm. Na het bekijken van de menukaart valt het oog van Joshua op de pasta en een Radler, 2,5% alc., moet kunnen toch. Hij smaakt in ieder geval wel, net als de pasta. Nadat we weer vol zitten kunnen we weer verder. Ook nu weer een extra lusje met een steil klimmetje en een lange klim naar een hoog gelegen kasteel met een schitterend uitzicht. Daarna kunnen we aan de terugrit beginnen. Ook nu blijft het glooiend en dus klimmen geblazen. De hoogte van de toppen gaat steeds wat omhoog, Was het tot dan vaak 550 nu gaat het richting 650 en tot slot 700 HM. We zitten dan inmiddels op de Schwarzer Mann, met zijn 697,3 m de hoogste heuvel in de Schneifel en de derde hoogste van het Eifelgebergte. Vanaf dan volgt een lange rechte afdaling terug naar Bleialf waarbij de snelheden oplopen tot ver boven de 70 km/u. In Bleialf nemen we nog even de tijd om een terrasje te pakken. Keuze wederom een Radler, alleen nu een zelfgemaakte, dus is de verhouding bier en limonade iets anders. Iets meer bier dus, hetgeen direct merkbaar en voelbaar is. We besluiten de kortste route terug te vragen omdat de garminroute in Bleialf eindigt. De laatste 15-20 km gaan over een fietspad dat grotendeels langs de Our loopt met enkele onverharde stukken. Niemand die er over klaagt, ook dit hoort erbij. Eenmaal bij het hotel aangekomen is het toch al wat laat, toch is er nog wat tijd om de dag op het terras te evalueren onder het genot van een pintje, en ja hoor de nootjes. Daarna weer snel douchen en eten. Wederom wordt een prachtige dag afgesloten.

 Zondag 7 juli:

Zondag, alweer de laatste dag. Het laatste ontbijt. Gelukkig mogen we de grootste kamer (bovenverdieping) nog gebruiken zodat we ons na afloop van de rit nog kunnen douchen. Vandaag staat de Ourtal route op het programma. Een vaste bordjesroute welke we al een aantal jaren willen rijden, maar het is er nog nooit van gekomen. En toevallig loopt de route langs het hotel, hetgeen goed uit komt. De vaste garminrijders Christian en Arnaud hebben dus als alles goed gaat vandaag een vrije dag. Eerste stuk van de route is mooi, wederom langs de Our en ja hoor wederom een mooie lange klim. Bij Jack is na twee dagen het beste er vanaf maar ook de andere mannen voelen de benen al. Niet verwonderlijk want de afgelopen 2 dagen hebben we toch bijna  5000 hoogtemeters overwonnen. Na de klim volgt een lange drukke weg richting St Vith. Jammer eigenlijk, gelukkig gaat een groot gedeelte bergaf zodat we er snel vanaf zijn. Na St Vith belanden we weer wat in het binnenland en is het weer genieten. Althans wat het landschap betreft voor de rest gaat het toch al wat moeilijker. Ook nu liggen de terrasjes niet voor het oprapen. Bij een plaatselijke cafe/restaurant is er net nog wat plaats voor ons. Na de drankpauze kunnen we aan de laatste 40 km beginnen. Het is vooral Febian die toch geregeld op kop te vinden is. En zelfs bergop gaat hij met de beste mee. Duidelijk goed gepiekt en ingedeeld. Hij is dan ook omgedoopt tot Bauke. Er volgen nog wat klimmetjes over rustige wegen, waardoor de route toch nog de moeite waard is geweest. 10 km voor aankomst de enige lekke band van dit weekend. We mogen dus niet klagen. We fietsen terug naar Burg Reuland waar we op het enige terrasje plaatsnemen om nog iets te eten alvorens we naar het hotel terug gaan. Het is er gezellig druk met vooral motorrijders en normale fietsers. De afgelopen 3 dagen zijn we hooguit 10 wielrenners tegen gekomen, buiten een aantal fietsers  die zaterdag aan een plaatselijke fietstocht vanuit St Vith deelnamen.. Gek eigenlijk want het is toch een mooi fietsgebied. We fietsen de laatste kilometer naar het hotel waar we nog even de slotetappe van de tour kunnen volgen. Nadat iedereen gedoucht is pakken we alles in en vertrekken we weer richting Stein. We hebben wederom een schitterend fietsweekend gehad. Mooi weer, mooi landschap, goed hotel, goed eten, goed gezelschap en natuurlijk smaakte het bier naar meer.