Een koekje van eigen deeg
De ijsheiligen zijn voorbij, maar het lijkt alsof ze even zijn teruggekomen om ons te pesten. Nog net geen handschonen en overschoenen aan, voor de rest iedereen goed ingepakt. Zes man aan het vertrek. Jack werkt hard aan zijn comeback en Roger verblijft in een hogedruktent. Nog voordat we vertrekken wat gedruppel dat gelukkig niet door zet, toch besluiten we niet al te ver te gaan. Tijdens het fietsen besluiten we richting Vaals te fietsen waarbij we de nodige pukkeltjes voor de kiezen krijgen. Wederom een goede werkverdeling al stoort Febian zich aan het gekwebbel van de mannen op de tweede rij, als hij weer eens op kop rijdt en de wind tegen heeft. Ja, nu weet hij ook eens hoe wij ons altijd voelen, een koekje van eigen deeg zullen we maar zeggen. Een man houdt zich vandaag angstvallig stil. Arnaud is namelijk nog niet op kop geweest, slechte dag?, of nog last van tuinbenen. Niemand die het hem kwalijk neemt. Zoals gezegd tot aan Vaals behoorlijk wat klimwerk en niet de gemakkelijkste. Via het Drielandenpunt duiken we België in, wat een prachtige afdaling is dat geworden, je waant je even op Eau Rouge in Spa, maar dan wel naar beneden. Na de afdaling nog even een extra lusje waarin we worden getrakteerd op wat regendruppels en een nat wordend wegdenk. Toch hebben we geluk en houden we het droog. Richting Teuven hebben we de wind in de rug waardoor het tempo omhoog gaat totdat Joshua zo nodig lek moet rijden. Zoals altijd wordt hij voortreffelijk geholpen door zijn fietsmaatjes al is het met commentaar geven. Opvallend is dat Febian zich steeds bezighoudt met het oprollen van het lekke bandje. Moet zeggen dat hij dit wel goed onder de knie heeft. Na dit korte oponthoud fietsen we door naar Slenaken om er bij de Boswachter te pauzeren. Behoorlijk wat volk waaronder Ron en zijn angels die er ook aan de koffie zitten. Een echte bofkont is het met al die vrouwen om zich heen. Na de koffie meteen op een rustig tempo de Loorberg omhoog waarna we de Koning van Spanje naar beneden rijden. Dreigende wolken in de verte doen Christian besluiten even een extra lusje in te bouwen richting Reijmerstok. Het lijkt te werken want het blijft gelukkig droog. Omdat we niet door Valkenburg (zeepkistengedoe) willen fietsen gaan we via Margraten en ’t Rooth en vervolgens door Berg en Terblijt terug richting Stein. In Beek begint het wederom wat licht te motregenen, maar gelukkig komen we nog droog thuis. De rest van de middag is het druilerig, hebben we toch nog een ritje kunnen maken.
Ritgegevens weer bijgewerkt. klik hier
Reactie plaatsen
Reacties