zaterdag 9 mei 2015

De editie 2015 van de Tour de Namur Cyclo werd getrakteerd op een schitterende voorjaarszon. Niet minder dan 3300 wielertoeristen genoten dan ook van de tocht die hen over een zo goed als gloednieuw parcours loodste.

De Tour de namur Cyclo werd dit jaar gedwongen het traditionele parcours te verlaten, maar dat bleek een goede zaak. Het grotendeels nieuwe parcours liep immers over enkele onbekende maar daarom niet minder fraaie hellingen zoals de La Haie aux Faulx, la Côte de Faulx-les-Tombes en la Côte de Maizeret. De durvers die de 177 km reden kregen maarliefst 21 km klimmen voor de wielen.

Ongeveer 870 wielerfans hadden zich op voorhand ingeschreven, maar dankzij het goede weer, integenstelling tot wat er voorspeld was, doken er toch nog ruim 2400 wielertoeristen op aan de start die zich te plaatse inschreven.

Dankzij de stralende zon was het dan ook fijn vertoeven aan de start- en aankomstlocatie, de Caserne du Génie in Namen. De blikvanger van de Tour de Namur Cyclo blijft wellicht de Citadel van Namen, maar de meeste deelnemers waren te spreken over heel de tocht!

Voor sfeerfoto's klik hier

Verslag:

Vandaag staat het eerste uitstapje van het seizoen op de planning, de Tour de Namur. Natuurlijk vooraf weer de normale discussie: wel of niet gaan, want wederom zijn de weersvoorspellingen niet al te goed. Toch wordt vrijdagmiddag de knoop doorgehakt, “we gaan”. Met 8 man staan we zaterdag om 7:00 uur klaar op het Keerend, zelfs onze late vogel is al aanwezig. Peet zal ons vandaag vergezellen als gastrenner. Allereerst een ritje met de auto van ruim een uur. Zonder problemen arriveren we in Namen waar het angstvallig stil is. Zou het komen door de weersvoorspelling of zal de harde wind de wielertoeristen afschrikken. Snel worden de fietsen klaargemaakt waarna we ons naar de inschrijving begeven. Al voor 9:00 uur kunnen we vertrekken, nog nooit vertoond. Er staat ons een geheel nieuwe route te wachten. We gaan vandaag voor de 130 km, voldoende, zeker gezien de wind en de toch wat mindere voorbereiding. Na een kort lusje door de stad beginnen we aan onze eerste beklimming. Al snel blijkt dat het vooral bergop te snel gaat voor Peet, en ook Arnaud heeft even ruzie met zijn achterderailleur. Even verder besluiten we de groep op te splitsen zodat we allemaal ons eigen tempo kunnen rijden. We zullen ons nog wel op de pauzeplekken zien. De route is mooi, compleet anders met vorige edities, maar al snel blijkt ook zwaar, vooral door de opeenvolging van heuveltjes en beklimmingen. Nauwelijks een vlakke meter te bekennen en natuurlijk hebben we af te rekenen met een stevige wind. Op de eerste echte pauzeplaats wordt gretig gebruik gemaakt van de echte wielertoeristenkost. Reepjes, wafels, fruit e.d. Na verloop van tijd volgt ook onze 2de groep. De mannen liggen niet echt veel achter ons. Nadat we samen vertrekken, splitst zich de groep even later weer op. De meeste hellingen zijn niet al te steil, maar toch slopend, dit laatste ondervindt vooral Roger. Hij zit er even door. We kunnen hem overhalen bij ons te blijven tot aan de volgende verzorgingsplaats. Op het splitsingspunt van de 130 en 175 km hebben we even een kort overleg, maar Roger wil het liefst de 130 km aanhouden. De overige mannen stemmen in. De laatste pauzeplaats is in Andenne, we hebben dan nog ongeveer 50 km te gaan met daarin drie hellingen. De eerste meteen na de pauze. Roger besluit toch maar een stapje terug te doen en zich bij de 2de groep aan te sluiten, bergop loopt het niet meer. De overgebleven 4 man besluiten een tandje bij te schakelen. Daar waar we te maken hebben met tegenwind draaien we kop over kop. Soms, of eigenlijk maar een keer, krijgen we wat hulp van twee Belgen. Slaan we natuurlijk niet af. Natuurlijk zijn er genoeg mannen die van ons werk profiteren. Na een lange afdaling komen we in de vallei van de Maas, waar de echte finale op gang schiet. De Meulemannen nemen hun verantwoordelijkheid en sleuren aan de kop van de groep. Lijkt alsof de mannen de rit goed hebben ingedeeld. Toch spat de groep richting Citadel herhaaldelijk uiteen. Joshua bevindt zich in de voorste groep, Febian zwemt daarachter en fiets uit de wind achter een camper en daarachter fietsen Pieter en Christian. Onder aan de Citadel volgt de hergroepering, alleen Joshua heeft nog een kleine voorsprong. Christian gaat in de achtervolging, en weet Joshua in te halen en achter te laten. Op het tandvlees bereiken de mannen de top. Pieter heeft tijdens de beklimming kennis gemaakt met de man met de hamer en komt als laatste boven. We besluiten af te dalen en de route te vervolgen tot aan de Maas waar we een terrasje opzoeken om op de overige mannen te wachten. Helaas ziet Peet ons niet zitten en fiets terug naar de inschrijving. Nic fiets hem nog na. Nadat de overige mannen de koers hebben geëvalueerd fietsen zij ook terug naar de inschrijving. Het was een wijs besluit om de tocht van 130 km te doen, het was zwaar genoeg.

Klik hier voor een aantal foto's