Zaterdag 9 augustus 2014

Gepubliceerd op 9 augustus 2014 om 19:43

Ploegentijdritje van 106 km richting Battice

Rond de klok van 7 uur valt er nog even wat regen uit de lucht waardoor het wegdek weer kletsnat wordt. Via een snel sms rondje wordt in onderling overleg besloten de starttijd te verplaatsen naar 10:30 uur in de hoop dat het dan enigszins is opgedroogd en dat het zonnetje weer schijnt. En ja hoor, we hebben een wijs besluit genomen, als we ons om voorgenoemd tijdstip verzamelen laat de zon zich alweer zien. De poort op het Keerend staat na lange tijd weer open hetgeen betekent dat Nic vandaag zijn rentree gaat maken in de Meule groep. Ook Jack, de gebroeders Schleck en Arnaud staan aan het vertrek. Die laatste heeft net een windstage in Zeeland achter de rug die hem vandaag goed van pas zal komen. Belangrijke afwezige is Feebke, die toch al niet van wind houdt maar iets anders op de planning had staan. (iets met een bruiloft ergens in het buitenland, of zal hij stiekem zelf trouwen?) Nic mag meteen zijn parcourkennis  inzetten want hij wordt aangewezen als wegkapitein. Met een strakke wind op kop of schuin op kop fietsen we in een strak tempo richting Eijsden en Vise. Als we af en toe een groep inhalen horen we: “pas op professionals” en “die zijn aan het trainen voor de Enecotour”. Kijk we maken toch indruk. Iedereen neemt weer zijn deel van het kopwerk op zich, zo als het eigenlijk hoort.  Nic draait weer als vanouds mee, en Arnaud lijkt de wind nauwelijks te voelen, de stage werpt zijn vruchten af. Eenmaal voorbij Vise fietsen we via Richelle richting Dalhem waar we even voor een bruidsstoet (toch niet Feebke he) moeten wachten. Nic wil via Charneux richting Battice fietsen dus gaat het voorlopig alleen maar bergop met nog steeds die tegenwind. Ook nu wordt het werk weer verdeeld, zelfs Jack laat zich af en toe van voren zien al is het om te kijken of de mannen nog niet moe zijn. Toch is het Jack die net voor de top in Battice even moet passen, kan ook niet anders want Arnaud en Nic hebben in een strak tempo omhoog gefietst. Netjes heren. Vanaf nu hebben we gelukkig de wind wat in de rug en gaat het ook weer naar beneden. Even voor Thimister belanden we in een junioren- ploegentijdrit in het kader van de driedaagse “Fleche Ardennaise”. Tjonge, wat fietsen die jonge mannen vooral in de beginfase erg  hard, Arnaud is er van onderste boven en valt spontaan op de grond. Even last van een rukwindje of windvlaaitje?  Zouden de Meulemannen dit ook aankunnen, eventueel met aangepast materiaal zoals, dichte wielen, tijdritfiets  en tijdrithelm. Vooral die laatste zou wel eens wat extra snelheid kunnen opleveren aangezien de meeste met een plank voor de kop rijden, die natuurlijk extra veel wind vangt. Misschien kunnen we op de terugreis alvast wat oefenen, maar eerst moeten we ervoor zorgen dat we de koers kunnen verlaten en richting Aubel kunnen fietsen om daar te pauzeren. Als we daar aankomen nemen we plaats op de vast plek en haalt Jack bij de bakker een vlaai, die een stuk kleiner blijkt uit te vallen  als hij eenmaal buiten is en zijn bril af zet. Verkoopbedrog of versleten brilglazen?. Christian stelt voor de bril te rouleren bij het opeten van de vlaai. Na de pauze gaat het  in dalende lijn richting Teuven. De snelheid gaat nu al omhoog en zal ook niet meer echt omlaag gaan. Via Teuven rijden we in Slenaken de grens over en vervolgens via Gulpen naar Valkenburg.  Het is trouwens herhaaldelijk opletten geblazen want het toeristisch verkeer is niet altijd gewend aan een “snel” fietsgroepje, het gaat altijd net goed omdat we vaak een vooruitziende blik hebben en snel anticiperen.  Het principe van zij aan zij rijden hebben we al lang losgelaten we zijn nu bezig met een ploegentijdrit, al heeft Jack wel af en toe wat bijles nodig als het gaat om aflossen. Na de drukte in Valkenburg fietsen we via Schimmert terug naar  Geverik en Elsloo. Een andere fietser probeert ons bij te houden en vraagt of we altijd zo hard fietsen en hoe oud de man is die op kop rijdt. We antwoorden maar met “ja” en “redelijk oud maar nog niet versleten” We moeten niet alles prijsgeven. Als we bij de Dikke Stein aankomen hebben we nog net even tijd voor een pint, de geslaagde rentree van Nic moet toch even gevierd worden. Wederom een mooie maar snelle rit achter de rug.

Geplaatst door christian

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb