Bochtig rondje naar Bree
Vandaag met z’n vieren. Arnaud, Christian, Febian en Jack. Nic heeft zijn rentree nog een week uitgesteld en Pieter heeft wachtdienst. Joshua is gelukkig alweer aan de betere hand, maar hij zal toch nog wel een poosje uit de roulatie zijn. Volgens de weersvoorspellers zou het vanmiddag behoorlijk tekeer kunnen gaan waardoor we besluiten in de buurt te blijven. En aangezien onze nieuwe kopman Jack nog eens een vlak ritje wil, vertrekken we richting Bree. En richting Bree betekent België en België betekent draaien en keren, remmen en aanzetten. Voordeel is dat we regelmatig in de bossen vertoeven hetgeen de temperatuur wat aangenaam maakt, het is namelijk weer redelijk warm. Het werk wordt weer netjes verdeeld en we fietsen een strak, niet al te hard tempo, zo tussen de 32 en 34 km/u. Zonder problemen rijden we na ongeveer 50 km Bree binnen, ondanks het vroege tijdstip is het gezellig druk op de vele terrasjes. Ze liggen hier voor het uitkiezen. Naast de kerk vinden we ons stekkie waar we wat zullen drinken, vla of gebak zal vandaag niet nodig zijn gezien de lengte van de rit. De vriendelijke cowboy achtige serveerster vraagt ons of we al ver hebben gefietst. Arnaud wil het IQ van de dame wel eens testen en antwoord: “de helft”, ze kan er mee lachen. Na de pauze zijn we al weer snel uit Bree en belanden we weer op de rustige weggetjes, vaak tussen de metershoge mais. Het tempo is nog steeds hetzelfde ondanks het tegenwind gevoel. In de buurt van Neeroeteren stoppen we even. De lucht wordt bestudeerd, wel wat donkere wolken maar nog geen echte dreiging van onweer, we besluiten nog een extra lusje om Thorn te maken. 19, 20, 21, voor degene die hier nog nooit heeft gefietst, dit zijn de routenummers die we moeten aanhouden om in Thorn te geraken. Na Thorn hervatten we de terugreis zo langzaam aan. Als we in Maasbracht zijn begint het er toch dreigend uit te zien. Het tempo gaat nog iets verder omhoog. Links en rechts van ons donkere wolken en regengordijnen, gelukkig houden we het nog droog maar voor alle zekerheid pakken we wel de kortste route terug. Achter Roosteren steekt ineens een flinke wind op, voortekenen van een onweer in de buurt. Vanaf nu draait het niet meer zo soepel, de souplesse gaat over in stoempen en harken. Toch wordt het werk nog keurig verdeelt al slaat Jack zo af en toe zijn beurt over. Als we in Obbicht aankomen begint het wat te regenen, gelukkig zet het niet door en blijft het bij wat gedruppel. Tot aan Stein proberen we de vaart erin te houden, het ziet er naar uit dat we droog blijven. En inderdaad, we hebben geluk, het heeft ons pijn in de benen gekost maar we zijn er. Vandaag geen Dikke Stein, maar het terras bij Arnaud. Eerst buiten, dan binnen (regen) en dan weer buiten. Volgens de kopman was het een goede trainingsrit, na het klimwerk van de voorbije weken weer eens iets aan de snelheid gedaan.
Geplaatst door Christian
Reactie plaatsen
Reacties