zaterdag 16 augustus 2014

De aanloop naar de start van de tocht van vandaag is een kopie van vorige week zaterdag. Nog een regenbui rond acht uur, nat wegdek, sms-rondje, en de beslissing om het tijdstip van vertrek te verplaatsen naar 10:30 uur. En weer hebben we geluk, het wolkendek breekt open, de zon laat zich weer regelmatig zien en het wegdek droogt langzaam op. Enige verschil met vorige week is dat Febian de plek van Arnaud heeft ingenomen, in principe dus een versterking van de groep (even Arnaud een beetje prikkelen). Zij aan zij fietsen we richting Valkenburg waar we de Daalhemmerberg in een strak tempo omhoog rijden. Het kopwerk wordt, zoals de laatste weken steeds gebeurt, netjes verdeeld. Via Margraten fietsen we verder richting St-Geertruid en vervolgens s-Gravenvoeren. Van hieruit volgt de lange weg omhoog richting Aubel. Blijft toch altijd een moeilijk stuk zo ondervindt met name Jack die op het einde de groep even moet laten gaan. Als we bij Aubel arriveren belanden we op het parcours van de Eneco Tour. We fietsen nog een stukje door tot bij Homburg en vragen daar aan een paar signaleurs hoe laat het peloton zal langskomen. Volgens beide mannen zou dat rond “une heure” zijn, dus besluiten  we nu maar te pauzeren, we zitten immers halverwege de tocht en hoeven maar een half uurtje te wachten. Vlak langs de weg in de zon op het terras, kopje koffie en wachten op de echte mannen. Even later horen we van een oud Steindenaar dat de mannen pas rond 13:30 uur zullen langskomen hetgeen betekent dat we nog effe geduld moeten hebben. En inderdaad rond dat tijdstip begint de spanning bij de toeschouwers, zover die er zijn, toe te nemen. Een kopgroep met o.a.Tom Boonen en Nick Nuyens, op 5 minuten gevolgd door een wandelend peloton. “Dit tempo kunnen wij ook aan” is de mening van de Meulemannen. We zullen er nooit achter komen aangezien wij een andere weg nemen. Via Montzen en Moresnet  fietsen we naar Gemmenich en beklimmen we de Vaalserberg. Hier is het Febian die in het begin het tempo bepaalt en dus aantoont nog over goede klimbenen te beschikken. Maar ook Christian kan er nog wat van en neemt richting top toe de kop over. Het groepje valt weer even uit elkaar maar boven wordt er weer keurig gewacht. Na de afdaling van het “dak van Nederland” fietsen we binnendoor naar Vijlen. Het uitzicht over Limburg blijft altijd even mooi. Iets minder mooi zijn de donkere wolken die in de verte te zien zijn. Waarschijnlijk is dit ook weer de rede dat het tempo omhoog gaat. Eerst dalen we weer verder richting Mechelen en Wittem. Maar ook na Wittem blijft het tempo weer hoog. We draaien goed rond, zelfs Jack weet nu hoe het moet al slaat hij af en toe een beurtje over. Laatste obstakel is de klim naar Walem. Nog steeds hangen die donkere wolken voor ons, zullen we toch nog nat gaan worden. Snel via Hulsberg naar Schimmert en Geverik. Vooral Nic is niet te houden, de overige mannen spreken hun laatste reserves aan. Als we in de buurt van Stein komen begint het wat te spetteren en is het wegdek wat vochtig. Toch komen we droog thuis en zijn we nog, ondanks het late vertrek, op tijd om de finale van de Eneco te bekijken. Helaas zonder Meulemannen. Toch weer een ritje kunnen maken.

Geplaatst door Christian