Zaterdag 1 september 2012

Het is al druk op het Keerend. Tientallen fietsers komen vanuit België richting Keerend gedraaid. Dit zullen toch geen gastrenners zijn. Nee gelukkig niet, achteraf blijkt dat het deelnemers aan de Karsten Kroon Classic zijn die Holland bezoeken. Voor onze eigen Meule Classic staan 9 man aan het vertrek. Eindelijk weer eens een mooie opkomst met dank aan Thei en Uge die er sinds “lange” tijd weer bij zijn. Vandaag zullen we Banneux nog eens aan doen. Eigenlijk kunnen we over de eerste voornamelijk vlakke kilometers (volgens Christian en Pieter) kort zijn.Nic en Joshua op kop en de rest “rustig” peddelend er achter. Niemand die durft of zin heeft over te nemen. Waarschijnlijk met de gedachte van “laat ze maar even uitrazen” Vanaf s’Gravenvoeren begint het een beetje op te lopen en richting Remersdaal loop het pittig op. Voor Uge het sein om af te draaien. Hij heeft de laatste tijd weinig getraind maar heeft tot dan goed gevolgd. Na 40 kilometer (netjes) worden de heren afgelost door Pieter en Christian. Ook zij nemen z’n 30 kilometer voor hun rekening. Voornamelijk glooiend terrein al ziet Joshua dat anders. Met bijna 70 kilometer op de teller staan we met een gemiddelde van 30 km/uur onder aan de klim naar Banneux. Joshua en Christian nemen de klim voor hun rekening. Tot net onder aan de top blijft alles tezamen totdat Pieter demarreert. Zowel Joshua als Christian moeten even een gaatje laten, de rest laat de mannen gaan. Eenmaal boven volgt al snel de hergroepering waarna we doorfietsen naar de pauzeplaats. De meeste willen toch doorfietsen naar de bakker. Er wordt besloten toch maar binnen te gaan zitten, het is immers nog fris. Het duurt even voor we iets kunnen bestellen, maar als de vlaai er eenmaal is, is ze ook snel weer op. Nadat we weer zijn bijgepraat over de meest uiteenlopende onderwerpen, stappen we weer op. Er volgt een lange afdaling richting Trooz. Nu laten de overige mannen zich ook van voren zien. Als we net weer omhoog gaan, rijdt Nic lek. Iedereen kijkt leuk toe, vanwege een gebrek aan paaltjes om de fietsen tegen te zetten. Volgens Nic staan er genoeg palen om hem heen. Haha leuke humor. Enkel Febian is uiteindelijk bereid het binnenbandje op te rollen. Ook een kunst he. Toch heeft Nic het euvel snel verholpen, waarschijnlijk omdat hij gewend is op de vingers gekeken te worden. Dan volgt een lang stuk vals plat of iets meer als vals plat richting Rettine. Daarna blijven we wat slingeren en gaat het in licht dalende lijn richting Argenteau waar we voor het eerst de Maas oversteken. Stukje langs de Maas en dan weer over de Maas om zo richting Eijsden te fietsen. De terugweg is weer vlak en het tempo weer strak. Enkel een lekke band van Thei in de buurt van Bunde haalt ons even uit het ritme. Rond de klok van 3 uur zijn we weer in Stein, met iets meer kilometers op de teller. Veel buitenbochten genomen denk ik.

Geplaatst door ingezonden door Christian