Aubel
Voor het eerst sinds lange tijd nog eens naar buienradar gekeken. Geen vuiltje aan de lucht, zo lijkt het. Eenmaal buiten ziet het er toch anders uit. Wolken en nog eens wolken. Maar zoals een oude wijsheid zegt: zolang het droog is regent het niet, dus toch maar richting Keerend. 6 man aan het vertrek; Nic, Arnaud, Joshua, Christian, Pieter en Febian, die pas terug is van een zonvakantie en al snel wordt omgedoopt tot luis Leon Sanchez vanwege zijn bruine kleur. Vandaag staat er een vlakke rit op het programma, maar omdat er een stevige wind staat besluiten we eerst wind tegen te fietsen en dus richting zuiden en dus richting “bergen” waardoor de hoop op een rustig ritje al snel vervlogen is. We fietsen vandaag maar eens richting Bocholtz, (nee nee Nic is vandaag niet de wegkapitein) waarbij de nodige heuveltjes en stukken vals plat genomen worden. En dan die wind he. Pal op de kop of schuin van op zij. Na 30 km zit iedereen al op het tandvlees als we net weer een klimmetje achter de rug hebben. Van Bocholtz gaat het richting Vaals waar we in Gemmenich de grens oversteken. Nu is het echt voorbij met de pret zover we die al hadden. Want nu is het echt wind pal op kop. Gelukkig worden de koprijders regelmatig ververst en doet iedereen zijn deel van het werk. In Aubel besluiten we toch maar even een terrasje te pakken om op adem te komen. De gebruikelijk cola’s en de gebruikelijke sterke verhalen over met name doping. Toch maar eens het kilometerklassement in de gaten houden, misschien dat straks Chiepo op kop staat nadat de mannen een bezoekje van het WADA hebben gehad. Klokslag 5 over 12 vertrekken we weer en besluiten we via Val-Dieu naar Dalhem te fietsen. Inmiddels hangen donkere wolken boven ons en begint het wat te druppelen. Toch maar even schuilen. Gelukkig blijft het bij wat gespetter. We fietsen verder naar Vise waar we de laatste col van de dag voorgeschoteld krijgen en we eindelijk de wind in het voordeel krijgen. Even snel de maas over en via het Albertkanaal richting Kanne. De snelheid loop zoals gebruikelijk weer op door toedoen van Arnaud en Pieter, later gevolgd door Christian en Nic. Joshua en Luis Leon houden zich nog even stil. We blijven langs het kanaal fietsen tot in Lanaken en nemen vervolgens het fietspad langs de maas, waar het spel weer op de wagen gaat na een demarrage van Christian en even later een van Pieter. Eenmaal gegroepeerd wordt het tempo weer hoog gehouden door Joshua en Arnaud. Snelheden die weer oplopen tot boven de 50 km/uur. In Maasmechelen steken we de brug weer over waarna we weer voldaan en uitgewaaid in Stein arriveren. De eerste 5 en laatste 35 kilometer waren vlak, dus kan men spreken van een vlakke rit of toch niet?
Geplaatst door ingezonden door Christian
Reactie plaatsen
Reacties