Esneux
Afgelopen week stond vooral in het teken van Alpe d’Huzes, maar ook de rit van vandaag staat in het teken van de bekende Hollandse Berg in de Alpen. Het is immers de laatste voorbereidingstocht op de Alpenweek waarbij de beklimming van de Alpe d’Huez zeker op het programma zal staan. 9 man staan weer om 9 uur klaar. Piet is er na een lang verblijf in Griekenland weer eens bij en dat is te zien aan zijn asociaal bruine benen. Van de Alpenselectie ontbreken enkel Jeffrey en Uge. Een rit die in het teken staat van een zeer krachtig windje. Weer voor de mannen met macht in de benen. Dus zijn het voornamelijk Christian, Pieter, Arnaud en Roger die de eerste 40 km richting s’Gravenvoeren het kopwerk verdelen. De rit zal overigens naar Esneux gaan. Na 40 kilometer nemen Joshua en Febian onder luid applaus de kop over. Piet mag vandaag “rustig” meefietsen, hij is vanwege zijn leeftijd vrijgesteld van kopwerk. Ruud besluit na 50 km even achter Blegny om te draaien. 165 km is iets te ver en zeker met die flinke wind. (hij zou toch nog een aantal bergjes meepikken en in totaal 105 km fietsen). Enige noemenswaardige voorval gedurende de eerst helft van de rit heeft te maken met dieren. Een, waarschijnlijk, schele mus komt in aanraking met de spaken van Christian en een poes met 3 poten steekt voor ons de weg over in de veronderstelling dat gehandicapten voorrang hebben. Via Soumange, Fraipont fietsen we richting Sprimont. De wind nog steeds flink in het nadeel en steeds op en af. Joshua wil of moet vandaag om 3 uur thuis zijn. Zou haalbaar moeten zijn, maar een tweetal lekke banden gooien letterlijk en figuurlijk roet in het eten….. Bijna zijn we bij het keerpunt in Esneux. Het heeft voor het gevoel lang geduurd. Om de verloren gegane tijd van de twee lekke banden weer in te halen besluiten we vandaag niet uitgebreid te gaan dineren maar eten we iets uit het vuistje en nemen we plaats op een bankje. Hoezo crisis. Piet die even van te voren te kennen gaf een andere route te nemen volgt een 15 minuten later. Het is fris langs de Ourthe dus toch maar weer snel de fiets op. Fietsend langs de Ourthe worden we plots opgeschrikt door een loslopende hond. Nou ja hond het lijkt meer op een rat op hoge hakken. Wederom gaan er kostbare minuten verloren en ja hoor alweer lek. Het zit ons ook niet mee vandaag. De kans dat Joshua op tijd thuis gaat komen wordt steeds kleiner. Maar Christian heeft een positieve mededeling. Vanaf nu bijna alles vlak en wind in de rug. Ja dag, Esneux uitrijdend meteen een pittige en lange klim. Maar dan volgt een lange afdaling naar Chaudfontaine meteen gevolgd door, ja hoor weer een lange beklimming en wind in de rug hebben we ook nog niet gehad. Na nog een paar bergjes komen we uiteindelijk in Vise. Vanaf nu eindelijk de wind in de rug en dat is meteen te merken aan de snelheden. Vooral Roger lijkt niet te houden. In gestrekte draf fietsen we richting Kanne, waar zich inmiddels donkere wolken verzamelen. Christian besluit om binnendoor via Maastricht te fietsen voor het geval het gaat regenen. Kunnen we tenminste nog ergens schuilen voor de regen. Je weet maar nooit. En ja hoor, als we het vrijthof op fietsen even een kortstondig buitje, dus wordt er even onder de terrasparasols gewacht. Joshua heeft geen tijd hij ziet de bui thuis al hangen en knalt door. Wat een bikkel he. Thei heeft als enige een regenjasje bij zich, en fietst nadat hij dit heeft aangedaan alleen door. De overige 6 mannen wachten even en fietsen vervolgens onder droge omstandigheden terug naar Stein, waar we in Kotem toevallig langs de Panderosa komen. Piet die niet voor 5 uur mag thuiskomen zoekt het terras nog even op, iets dat wordt opgevolgd door de andere mannen. Lekker onder het genot van een koud biertje bibberen. Vervolgens de brug weer over en naar huis. Het was weer een mooie, zware tocht. De mannen zijn klaar voor de Alpen, vanaf nu gaan de benen hoog
ps. soms moet je het verslag een beetje aanpassen.
Geplaatst door ingezonden door Christian
Reactie plaatsen
Reacties