Zaterdag 2 juni 2012

Net als de afgelopen jaren lokte La Chouffe Classic weer heel wat wielerliefhebbers naar de provincie Luxemburg. Vorig jaar namen nog 3450 wielertoeristen deel aan de tocht van de Bank van de Post Cycling Tour, maar dit jaar werd dat aantal verpulverd. Hoewel het weer niet ideaal was, schreven liefst 4133 mensen zich in. Aan de start in Houffalize opvallend veel dames en traditiegetrouw ook veel Nederlanders.

La Chouffe Classic is een tocht voor mensen met klimmersbenen en dat was dit jaar niet anders. De meeste deelnemers hadden dan ook naar deze rit toegewerkt en kwamen met getrainde benen aan de start. De langere afstanden van 108 en 165 kilometer waren opnieuw het populairst. Deelnemers die zich voor deze afstanden inschreven, werden beloond met een La Chouffe. Alles verliep in goede banen en er vielen dan ook geen accidenten te noteren. Naast de vele wielertoeristen verschenen er ook wat bekende namen aan de start. Zanger Frederik Sioen was één van hen, maar ook wielrenners Greg Van Avermaet en Klaas Vantornout waren naar Luxemburg afgezakt om hun benen te trainen. Na afloop was iedereen voldaan en erg positief over deze geslaagde editie van La Chouffe Classic.

klik op het logo en fluit mee

Vandaag is het La Chouffe jour. De klassieker voor de echte liefhebber. Voor de meeste mannen toch een hoogtepunt in het wielerseizoen en een echte testcase voor de Alpen week. Om kwart voor zeven is het vertrektijd aan de Meule. Met 3 auto’s en 8 Meulemannen wordt vertrokken naar Houffalize in de Ardennen. Dit is het episch centrum van La Chouffe en, ook niet onbelangrijk, de plaats van het lokale maar overheerlijke gerstenat. Aangekomen in Houffalize is het al aardig druk. De parkeerplaatsen staan al ver voor het centrum van het stadje vol. Maar evenals vorig jaar rijden we toch door naar het stadscentrum om te parkeren op het lokale speelveldje. En ook dit jaar is dit weer een juiste keuze. Parkeerplaats voldoende en direct bij het startpunt. Het begin is al goed en dat is een prettig gevoel. De fietsen worden van de drager afgehaald en in elkaar gezet. Daarna is het de beurt om de juiste smeermiddeltjes op de benen te doen want het is, in tegenstelling tot de voorspelling van Meteo .be , bewolkt en het wegdek is nog nat. Even is er discussie over de juiste smeermiddelen en dientengevolge brandende benen. Snel nog wat voeding naar binnenwerken en op naar het startpunt voor de inschrijving en de bijbehorende nummers. Nadat deze formaliteit achter de rug is gaan we op weg voor een tocht van 165 km en 15 officiële beklimmingen. Christian en Arnaud nemen de koppositie en loodsen de overige Meulemannen naar de eerste beklimmingen van de dag, want die volgen elkaar in een rap tempo op. Na 7 kilometer is de eerste beklimming van de Cote de Mormont en direct daarna volgt de Cote du barrage Nisramount. Beide beklimmingen zijn lekkere opwarmers voor het eerste hoogtepunt van de dag de Cote de la Haussire. De zwaarste beklimming van België en alrap zal blijken waarom. In de aanloop naar de beklimming van de Haussire nemen de klimgeiten van het Meule peloton al de koppositie over, gretig als ze zijn. Bij het binnenrijden van het dorpje La Roche en Ardenne wordt al geschakeld naar de juiste de versnellingen. Want net gearriveerd in het dorpje is het scherp naar rechts langs het kerkje en de kasseien om gelijk 13% stijging voor de kiezen te krijgen. Jeffrey is in vorm en geeft gelijk gas en de rest probeert te volgen maar dat gaat voor de meeste mannen op hangen en wurgen. Bij de tweede versnelling van Jeffrey laten Febian , Nic en Arnaud lopen. Pieter , Joshua en Christian volgen maar het kraakt. Uge is slim en fiets op eigen tempo naar boven. Dit is een uitdaging met een totale lengte van 4,6 km en gemiddelde stijging van 6,2 %. Waarbij het verval erg groot kan zijn en ruim 1 km tegen 12 a 13%. Hier wordt geleden en afgezien. Hier worden de mannen en vrouwen gescheiden van de jongens en de meisjes. Het is een waar slagveld waarbij velen sneuvelen en slingeren of zelf van de fiets moeten stappen. Maar het meuleteam presteert goed en moeten vaak ” rechts “ roepen om velen anderen te kunnen passeren. Het gebeurt maar zelden dat de Meulemannen zelf worden gepasseerd! De echte klimgeiten van het meuleteam arriveren als eerste boven op de Haussire waarna de rest op respectabele afstanden binnen druppelen. Poeeh even uitblazen en bijvoederen, wat drinken en rap verder naar de volgende beklimmingen. Nog maar 12 te gaan. We hebben niet veel tijd om op adem te komen want na de afdeling van de Haussire volgt gelijk alweer de beklimmming van de Cote de Samrée. Dit gaat eigenlijk door tot aan de tweede grote uitdaging van de dag de Ourberg. Een korte klim van 2,2 km tegen gemiddeld 6,2%. Maar een verloop als een jojo. Je kunt nooit in een ritme komen, dat maakt deze berg toch tot een ware uitdaging. Maar ook hier wordt met het gas vol open naar boven wordt gereden. Ook op deze klim laten de Meulemannen zich weer gelden en wordt er goed naar boven gedanst. Ieder in zijn eigen tempo maar allemaal met hoge hartslag en groot hijggehalte en een flinke portie lef. Eenmaal boven gaat het direct scherp en hard naar beneden. Hier wordt gewacht tot iedereen is gearriveerd. Even verderop is de volgende bevoorrading voor de hoognodige voeding en drank. Na een korte pauze wordt in een strak tempo de koers vervolgt en menig ander groepjes opgeraapt en achtergelaten. Althans bergop, tijdens de afdalingen sluiten velen vreemde weer aan bij het Meuleteam. Het kopwerk wordt overgelaten aan het Meuleteam die dat eendrachtig doen. Dat is niet altijd even prettig maar dat hoort nou eenmaal bij een favorietenrol. Op de grote rotonde ergens in Luxemburg is het peloton achter het Meuleteam misschien wel 30 a 40 renners groot. Dat ziet er mooi uit maar dit wordt toch te gek en dus besluit het Meuleteam onder aanvoering van Joshua ,Jeffrey , Pieter en Christian het tempo op te voeren. Het peloton wordt al snel uitgedund en uiteindelijk blijft er af en toe nog een enkeling over die wil volgen. De nodige beklimmingen volgen elkaar weer snel op en we zijn op weg naar een ander soort hoogtepunt van de dag. De stop aan de brouwerij van La Chouffe. Het is hier aardig druk en eindelijk komt het lang verwachte zonnetje te voorschijn. Hierdoor zal het overheerlijke gerstenat nog beter smaken. Het is even wachten vanwege een tekort aan glazen, maar dan smaakt dat gestenat nog beter. Eigenlijk veel te goed. We moeten ons inhouden al valt dat niet mee. We hebben immers 152 km gekoerst en zijn behoorlijk dorstig, maar de koers is nog niet voorbij. Dat weten we maar al te goed van vorig jaar. Het zijn weliswaar nog maar 13 kilometer maar wel nog twee beklimmingen. We vervolgen de koers en beklimmen La Longue Viree enigszins verspreid. Om vervolgens gezamenlijk te dalen naar Houffalize. Hier volgt nog de laatste beproeving van de dag, tenminste als je voor de hoofdprijs wilt gaan. En dat is een overheerlijk flesje Chouffe. Dat willen we uiteraard niet missen. Dus worden de laatste reserves aangesproken en de broodnodige moed verzamelt om mentaal de strijd aan te gaan met de beklimming van de Rue de Saint Roche. Ruim 1,1 kilometer lang tegen gemiddeld 11%. Nou dan weet je het wel. Vol goede moed beginnen we aan de klim maar het is gelijk volle bak a 15%. Ondanks de bemoedigende woorden van Pieter kraakt en piept het aan alle kanten. Hartslag ongeveer op exploderen, benen die vol lopen en een handjevol supporters die ons bemoedigend naar boven schreeuwen. Het is afzien en de Choufkes beginnen al te werken. Het zonnetje schijnt maar het wordt langzaam zwart voor de ogen. Waar blijft die streep? Nog even volhouden. Het is ondanks alle ellende toch een mooi gezicht al die spartelende Meulemannen die zich naar boven worstelen om een flesje La Chouffe! Eindelijk daar is de streep, nog maar enkele meters te gaan voor wat gratis gerstenat. Kapot druppelen de Meulemannen een voor een binnen. Het zit er op, moe maar voldaan. Op naar de volgende Chouffe.

Foto's staan in het fotoboek

Op de site van La Chouffe staan nog meer foto's. Op een van die foto's staan ook 4 meulemannen. Wie goed kijkt zal op een andere foto ook nog enkele mannen zien fietsen.

Geplaatst door ingezonden door Arnaud