Zaterdag 4 juni 2016

Alweer een mistige start van de dag. De starttijd wordt met een half uur verplaatst naar 9:30 uur, in de hoop dat de zon zich dan laat zien. Helaas, we zouden nog lang kunnen wachten. Met zes man aan het vertrek: Christian, Pieter, Nic, Jack, Febian en Arnaud. Zoals gezegd een mistige start en nog plaatselijk natte wegen. Via Maastricht fietsen we richting Vise. Het wordt alsmaar mistiger, althans zo lijkt het. Vervolgens via de cote de Richelle richting Barchon. Naast mist af en toe wat gespetter, toch gaan de mannen stug door, al hebben sommige slecht zicht omdat de bril continue dichtslaat van de druppeltjes. De een kan niet zonder bril, de ander hoopt nog zon tegen te komen. Even is er twijfel of we de rit zullen afmaken, want de wegen worden ook steeds natter, toch gaan we nog door, nog altijd met de hoop dat de zon zich zo laat zien. Voordat we aan de lange afdaling naar Chaudfontaine beginnen hebben we nog af te rekenen met wat opengebroken wegen. Ook deze weerhouden ons niet om door te gaan. We besluiten het rustig aan te doen in de afdaling, en maar goed ook want op een gegeven moment stroomt het water over het wegdek, kiezel, stenen en takken op de weg.  Lijkt wel dat er een stevige bui is overgetrokken. Maar als we onder aankomen is het wegdek droog, dus zijn het nog de naweeën van de extreme regenval van de afgelopen week. Even lijkt het op te klaren, maar als we de  Côte de Forêt (3km, 8,5% max, 5,3% gem.)  op fietsen wordt het zicht alweer minder. Jammer want tot dan is het een mooie rit en ook de klim kent een paar mooie uitzichtpunten. De weg is overigens pas geasfalteerd waardoor hij ”lekker” loopt. Het is Jack die de kop neemt en in een mooi tempo naar boven fiets. Over deze klim wordt het volgende geschreven:

In Trooz start een esthetisch pareltje die je doet dromen van mooie cols in de Alpen. De Côte de Forêt heeft drie verbluffend mooie haarspeldbochten die ze combineert met mooie vergezichten. Bovendien loopt de beklimming door de gelijkmatige hellingshoek als een trein. Wie de Côte de Forêt niet hoog in zijn favorieten heeft staan heeft een hart van steen. De beklimming start net buiten het centrum van Trooz richting Chaudfontaine. De afslag richting Forêt staat duidelijk aangegeven, hier start de beklimming. Al snel laat je de huizen achter je en klim je aan de rand van een open vallei naar boven. Net de begraafplaats komt de eerste haarspeldbocht. De volgende bocht die al snel in beeld komt trakteert je op een geweldig uitzicht op de vallei. De weg klimt verder langs de heuvel omhoog in een strak maar lekker tempo. Net voor de oude vervallen hoeve maakt de weg nog een mooie slinger via een haarspeldbocht om extreme steilheid te voorkomen. Hierna is het nog een kilometer licht stijgend naar de top in het gehucht Forêt.

We zijn inmiddels op de terugweg, tot dan was het een troosteloze rit. We fietsen nu richting Herve en gaan op zoek naar een pauzeplaats die we uiteindelijk vlak voor Herve vinden. Een leuke tent, nou tent zeg maar chique zaak.  Art&Terroir, de naam zegt genoeg en BIO he. Helaas alleen koffie, gebak hebben ze wel maar wordt alleen als dessert verkocht. Nadat Nic en Jack het toilet hebben bezocht (ook BIO) en we hebben afgerekend kunnen we weer de mist en kou in aangezien het binnen aan de warme kant was. Via Bolland fietsen we richting Blegny en vervolgens richting Dalhem. Omdat Jack morgen de grenslandklassieker wil fietsen nemen we de gemakkelijkste weg terug, vlak en in een normaal tempo. In Bunde nog even een lekke band van Nic, die snel verholpen is dankzij de aanwijzingen van Jack. In Geulle aan de Maas rijden we ons weer vast in een wielerwedstrijd. De Omloop v.d. Maasvallei voor junioren. Als we weer door mogen is het even verder weer prijs, alweer wachten. De zon hebben we nog niet gezien, toch fietsen de mannen het terras van de Dikke Stein weer op. Onder het genot van een pintje zien we de junioren nog een paar keer voorbij flitsen. Tijdens ons verblijf een flets zonnetje en een paar regendruppels. Een grijze, vochtige dag, na een zeer natte week.