Zaterdag 14 mei 2016

Vorige week nog rondgefietst in korte broek en een shirt met korte mouwen, vandaag weer in vest en beenstukken. Een verschil van bijna 15 graden, dat scheelt dus effe een jas. Ondanks de kou, weer 8 man aan het vertrek, op het laatste moment aangevuld met 2 mannen van wielerclub ’t verzetje, Peter J. en Peter C. , beide mannen willen vandaag wel eens meefietsen. Even na 9 uur beginnen we aan onze rit naar ?. De vaste wegkapiteins hebben weer kort overleg waarna ze besluiten dat Christian zijn ding mag doen, dus zetten we koers richting Maastricht. Frisse wind in de rug, strak tempo. Na Maastricht fietsen we richting Kanne waarna we de Hallembaye op fietsen. Tot dan kan iedereen goed volgen, al zien we onze twee gasten niet op kop. Even snel door Vise en dan richting cote de Sarolay, waar de groep volledig uit elkaar spat, niet verwonderlijk want dit is gewoon een klote klim. Ook al heb je goede benen, dan nog voelt het niet echt lekker als je naar boven zwoegt. Het zijn de mannen met de Fleche in de benen, die als eerste boven komen. Peter J. kan goed volgen, Peter C. heeft het een stuk moeilijker, nog te weinig kilometers in de benen. Hij zal het vanaf dan bergop steeds wat moeilijker hebben. Het zijn de Meulemannen die het werk weer goed verdelen, zelfs Joshua begint in vorm te komen. Arnaud, die net een hoogtestage in de hangmat achter de rug heeft fiets ook weer op niveau en zelfs Jack is herhaaldelijk in de kop van de groep terug te vinden. Fiets heeft pas een grote revisie gehad (motertje?) en dat scheelt al snel 5%, tel daar de 10% tussen de oren bij op, dan scheelt dat toch een slok op een borrel. Terug naar de koers, het is vanaf nu geen meter meer vlak en de korte hellingen volgen elkaar snel op. Via Blegny fietsen we naar Charneux en vervolgens naar Aubel waar we zullen pauzeren. Op amper 650 meter van de pauzeplek krijgt Uge nog even een lekke band. Volgens Febian de eerste dit jaar, en hij zal het wel weten als vaste binnenbandenoproller. Nadat de werkploeg de band heeft verwisseld snel naar het vast cafeetje. Volgens Nic nieuwe eigenaars dus we moeten toch even kennismaken, en inderdaad een jonge dame achter het buffet. Twee rondjes met voornamelijk koffie, helaas voor Peter J. geen gebak. We willen ons van onze goede kant laten zien en ruimen onze kopjes en rotzooi zelf op. Kan nooit kwaad, we komen hier vaker. Tot slot nog wat fooi en een vriendelijke knipoog en we kunnen weer op pad. (dit laatste van die knipoog is verzonnen) Het is nog steeds aan de frisse kant  en we hebben natuurlijk weer eens wat tegenwind. Gelukkig gaat het in dalende lijn richting Teuven zodat we er nauwelijks last van hebben. Via Slenaken fietsen we binnendoor naar Wittem waar we ter hoogte van het klooster naar rechts draaien. Het Toscane van Limburg, zo noemt onze Limburgse weerman Thijs Zeelen dit stukje weg. Lijkt er wel een beetje op met die hoge populieren, nu het weer nog.  Het volgende obstakel is de Trintelerberg, die we “rustig” omhoog rijden. Dit laatste om Peter J. een beetje moraal te geven, hij kan namelijk lang volgen, pas als Christian vlak voor de top  een sprintje trek moet hij lossen en zijn het de klimgeiten die als eerste boven komen. Vooral die Febian die krijg je er niet meer vanaf. Joshua en Arnaud zitten er ook vlak achter. Als we  compleet zijn gaat het  in een strak tempo richting Colmont en Winthagen. Via Ransdaal fietsen we richting Valkenburg waar we de Sibbergrubbe opdraaien. De mannen van ’t Verzetje fietsen hier rechtdoor. Tot opluchting van Arnaud was dit ons laatste klimmetje, de rest wat we nu nog krijgen staat in  het routeboek aangeduid als “vals plat”. Nog even langs het vliegveld en dan via Geverik terug naar Elsloo waar ook Uge afscheid van ons neemt. Helaas voor hem krijgt Jack een ingeving om bij de Dikke Stein te stoppen. Ondanks dat het niet echt terrasweer is weet hij de overige mannen over te halen en zitten we even later achter een pintje. Gelukkig laat de zon zich nog een paar keer zien waardoor het toch nog wat aangenamer wordt. Alweer een leuk ritje van 125 km, de mannen kunnen  tevreden en voldaan thuis aankomen.