Zaterdag 2 april 2016

Begin van de week werd ons een zomers weekend beloofd, maar hoe dichter we bij het weekend kwamen hoe minder het weer werd. Een aantal mannen hadden zich waarschijnlijk verheugd op een korte- broeken-rit. Helaas zat dat er vanmorgen niet in, zeker niet nadat de planner ook nog eens de vertrektijd met een half uur had vervroegd, waardoor het nog aan de frisse kant is. Overigens is niet iedereen blij met het besluit om vroeger te vertrekken, ben dus benieuwd of dit zal leiden tot een referendum. Vandaag wederom een goede opkomst van 9 man. Roger is er helaas vandaag niet bij en onze twee, inmiddels vast gastrijders zijn ook weer van de partij. Christian zal vandaag  de wegkapitein zijn en zoals gewoonlijk neemt hij meteen zijn koppositie in, samen met Febian. Deze laatste heeft waarschijnlijk het licht gezien want in de voorgaande jaren duurde het steeds enkele maanden alvorens hij kopwerk durfde te doen. Ook Pieter en Nic laten zich alweer snel van voren zien waardoor het erop lijkt dat we weer een kopie gaan krijgen van de voorgaande ritten. De Daalhemmerberg in Valkenburg is het eerste obstakel van de dag, er zullen er nog meer volgen. Even voorbij Margraten laten ook Joshua en Arnaud zich op kop zien, dit tot opluchting van de vaste koprijders. We fietsen richting Slenaken en Teuven en nemen vervolgens de klim richting Bovenste Bos .Na de afdaling, even voor Sippenaeken verlaat Joshua de groep, hij heeft wachtdienst en moet wat in de buurt blijven, Hij zal zijn favoriete Camerigerberg nog gaan op zoeken. De overige mannen fietsen richting Moresnet, waarbij we af en toe het tempo moeten aanpassen voor Jack. Via een grote omweg en enkele beklimmingen belanden we uiteindelijk in Eupen, waar inmiddels een waterig zonnetje is doorgebroken, hetgeen ons doet besluiten buiten op het terras plaats te nemen. Toch is het nog aan de frisse kant als de zon weer achter de wolken verdwijnt. Nadat de koffie met vlaai is afgerekend vervolgen we onze tocht, voornamelijk over vlakke wegen in het dal van de  Vesdre, richting Verviers. De cote d’Andrimont “doemt” voor ons op, een lange klim ( ruim 2 km) met een paar leuke bochtjes en steile stukken. Het zijn de vaste klimgeiten die het tempo bepalen en verrassend genoeg kan Arnaud lang volgen. Zo langzaam aan begint hij terug op zijn niveau te komen. Uge, Peet en Jack volgen op gepaste afstand. Terug richting Henri Chapelle hebben we de wind herhaaldelijk op kop of in de flank. Ter hoogte van het Oorlogskerkhof wil Jack de groep laten gaan aangezien hij weer wat last van de rug begint te krijgen. Toch weten de andere hem over te halen bij de groep te blijven, we hebben namelijk het echte klimwerk achter de rug en het zal grotendeels bergaf gaan. Als we terugdraaien naar de Planck belanden we op het parcours van de Volta Limburg Classic. De toenemende drukte geeft aan dat de renners in aantocht zijn. Toch maar even wachten en de koers meepikken. Het duurt toch nog redelijk lang aleer de kopgroep voorbij komt, het peloton dat wordt aangevoerd door de BMC mannen volgt op bijna 6 minuten. Na dit oponthoud vervolgen we onze eigen koers. Geïnspireerd door de “echte mannen” denderen we richting Banholt en Margraten. De korte klimmetjes die nu nog volgen worden in een hoog tempo bedwongen. Alleen Jack heeft er wat meer moeite mee. Via Berg en Terblijt fietsen we richting Meerssen, waar we nog even de Denneberg omhoog knallen. Vanaf nu gaat het tempo nog verder omhoog, de mannen lijken een pint te ruiken. Dus moet er toch even gestopt worden bij de Dikke Stein. De temperatuur laat het net toe, en we hebben er toch weer een pittig ritje van gemaakt, dus we verdienen het ook. Niet de gebruikelijk halve liter maar een normale pint. Heerlijk, die smaakt. Nu zal de aandachtige lezer zich wel afvragen waarom de titel van het verslag “praatjesmaker” is. Welnu eenmaal aan de pint en nootjes begonnen begint Jack zijn verhaal te doen: “nauwelijks geleden”, “zo fris als een hoentje”, “we kunnen er nog een lusje bij doen” en zo gaat het door, zich niet realiserend dat hij  geen meter kopwerk heeft gedaan. Oh nee wacht, foutje, 25 meter kopwerk. Dus vandaar deze titel, het is en blijft een praatjesmaker.