zaterdag 4 oktober 2014

Het zal een mooie “zomerse” dag worden dus daar moeten we van profiteren. Onder het motto: “beter laat dan nooit” of “de kers op de taart” is de keuze gevallen op de route Buissoniere met Tillf als startpunt. Dus nog een keer vroeg op zodat we rond 8:15 uur met de auto naar Tilff kunnen vertrekken. We zijn met vier man: Nic,  Arnaud, Christian en Pieter. Rond de klok van 9:30 uur zijn we klaar om te vertrekken voor een, op papier, pittig rondje. We beginnen gelukkig met een vlakke aanloop van z’n 6 kilometer, waarna we de heuvelzone in trekken. En hoe, nauwelijks nog een vlakke meter te bekennen en de beklimmingen volgen elkaar snel op. Lange, korte steile ze zitten er allemaal in. Arnaud vraagt zich af waar hij aan begonnen is, hij had zelf een vlak rondje in de planning staan. Maar ook de andere mannen vragen zich af of dit wel een wijs besluit is, om zo laat in het seizoen een dergelijke tocht te rijden. Maar ja, we zijn er aan begonnen dus nu moeten we ook door zetten. Het is een mooie route, met alle ingrediënten die daarvoor nodig zijn. Mooie vergezichten, mooie landhuizen, kastelen ed, goede en natuurlijk ook bobbeldebobbel- wegen, maar over het algemeen zijn het rustige wegen met nauwelijks verkeer. En opvallend nauwelijks fietsers. Ik denk dat we nog geen 10 fietsers zijn tegengekomen. (buiten een groep van 14 man uit Maasmechelen op de pauzeplek) Gedurende de eerste 50 km overbruggen we gemiddeld 200 Hm per 10 km. Pittig dus, als je bedenkt dat bijv. de slingerberg in Geulle maar 60 hm heeft. Als dit zo aanhoudt zullen er slachtoffers gaan vallen, de vraag is dan alleen hoeveel. Voor de rest loopt alles “gesmeerd” enkel een lekke band van Christian houdt ons even op. Na ongeveer 50 km begint de zoektocht naar een geschikte locatie om te pauzeren, hetgeen een hele opgave is in dit dunbevolkte gebied. Gelukkig komen we na dik 70 km en bijna 1400 HM! in Hamoir aan waar zich diverse terrasjes bevinden. We vinden een mooi plekje langs de Ourthe waar het ook nog eens gezellig druk is. Ondanks dat de ober zich de longen uit zijn lijf loopt duurt het redelijk lang voordat we onze Croque monsieur voorgezet krijgen, maar het is mooi weer en hebben “alle tijd”. Na de pauze beginnen we gelukkig met wat vlakkere wegen. Het blijkt al snel dat de tweede helft van de route wat minder zwaar is. Het gas kan er weer op, zodat we wat kilometers kunnen maken, want door al dat geklim is het gemiddelde dramatisch laag. Toch blijft het nog regelmatig omhoog gaan en beginnen we de benen toch wel te voelen. Ook de omgeving is nu anders, wat meer akkers hetgeen aangeeft dat de route geen moment verveelt, er valt altijd wel wat te zien. Met de wegen valt het gelukkig wel mee, al is het altijd opletten geblazen. Na 110 km begint zo langzaam aan het eindpunt in zicht te komen. Via een lange afdaling duiken we Esneux in en de laatste 8 kilometer zijn weer vlak. Waarschijnlijk hebben Pieter en Nic nog iets over, want vlak voor Tilff draaien ze weer de route op voor een tweede toerke. Christian en Arnaud fietsen gewoon terug naar Tillf met als excuus;  “effe een banaantje en de lampjes halen” Als de klok 4 uur slaat fietsen we gezamenlijk de parkeerplaats weer op. Het was een mooi rondje, met het zwaartepunt in de eerste helft van de rit. De mannen hebben weer een mooie prestatie geleverd. Het was de 3^de zwaarste rit (op basis van de HM /p. KM) van het toch al zware seizoen. De fietsen worden weer opgeborgen waarna we naar huis rijden. Alweer een mooie fietsdag, mede dankzij het mooie weer.

Geplaatst door Christian