Supercompensatie?
Vorige week de pech dat er het al vrij snel begon te regenen waarna we besloten de rit af te kappen na amper 10 km. Maar ook vandaag ziet het er niet rooskleurig uit. Grauw en grijs, de zomer zit even in een dipje. Desondanks staan er 6 man aan het vertrek. De inmiddels vast kern, want Chiepo en Nic hebben zich nog niet of al een lange tijd niet meer laten zien. Jammer want zo wordt de groep wel erg klein en moeten we ons afvragen of het nog zinvol is om door te gaan. Maar dit is iets voor de seizoensevaluatie, vandaag wordt er gewoon gefietst. Jack verschijnt in supervorm aan de start na twee hoogtestages in Italië. Eerst de week in Molveno en daarna nog effe de Dolomieten Marathon gefietst en de Stelvio beklommen. Voor de overige mannen is het afwachten hoe de supercompensatie uitpakt. Zoals gebruikelijk, kort overleg, over de vraag waar naar toe. We besluiten richting Aubel te fietsen. Met Pieter en Febian op kop richting Lange Raarberg (gem. 4,9% max. 9,2%), die in een behoorlijk rap tempo omhoog wordt gefietst. Makkie, na het vele klimwerk in Italië stelt dit eigenlijk niks voor. Vervolgens staat de Daalhemerberg (gem. 3,5% max. 7,2%) in Valkenburg op de planning. Christian die vandaag de wegkapitein is weet ze weer te vinden en spaart de mannen niet. Maar ook deze wordt hard omhoog gefietst onder aanvoering van Joshua. Jack moet in de slotfase van de klim even een gaatje laten. Als we richting Margraten en Banholt fietsen begint het al wat licht te miezeren, maar we fietsen nog gewoon door, het kan nog net. Hoe dichter we richting België komen hoe natter het wegdek, we besluiten daarom in Ulvend om te draaien en richting Slenaken te fietsen. Goede keuze want daar aangekomen is het wegdek weer droog, wel krijgen we even af te rekenen met een lekke band van Christian. Glassplintertje in de band. De band is snel verwisselt waarna we meteen aan de beklimming van de Loorberg (gem. 5,3% max 8,6%) kunnen beginnen. Ik val wellicht in de herhaling maar ook deze, alweer in een strak en mooi tempo en ook weer een klein gaatje voor Jack, maar we hoeven nauwelijks te wachten. Via de afdaling van de Schweiberg fietsen we richting Wahlwiller waar we de Kruisberg (gem. 8,1%, max 15%) nemen en vervolgens afdalen naar Eijs. Dan richting Simpelveld waar de Huls (Remigiusstraat gem. 7,8% max. 10,7%), alweer z’n berg die je liever links of rechts laat liggen, voor ons opdoemt. Wanneer we de straat inslaan, begint de Huls meteen te klimmen: je krijgt onmiddellijk 8% voor de wielen geschoven. Je fietst door een brede straat en het asfalt bolt naadloos. De Huls is steil, maar voor de rest zijn de fietsomstandigheden “ideaal”. Ondertussen blijft het stijgings% van de Garmin constant rond 8% hangen, maar de regelmaat is een bondgenoot tijdens het klimmen. Het is Christian die het tempo bepaalt, iedereen en alles kraakt, piept en kreunt maar iedereen bijt zich in zijn wiel vast. Net voor de top valt het tempo stil en mogen de andere mannen het weer afmaken. Poe, die vol je toch wel even, logisch dat we hem zelden nemen. Ondanks dat het nog af en toe wat miezert besluiten we bij de Gerardushoeve in Trintelen te pauzeren. Terras met mooi uitzicht, staat op een bordje. Inderdaad alleen jammer van die grijze achtergrond. Tijdens de koffie met vlaai wordt er nog even teruggeblikt op de vakantieweek en het fietsavontuur van Jack. Na de pauze fietsen we licht glooiend via Ransdaal, Klimmen en Wijnandsrade richting Hulsberg. Ook Jack laat zich nu regelmatig van voren zien en deelt zelfs af en toe een plaagstootje uit. Dat is lang geleden, klasse Jack. We zitten weer in de finale dus gaat het tempo de hoogte in. Nog snel een lusje om het vliegveld en vervolgens de Slingerberg naar beneden. Richting kasteel Elsloo is het Joshua die het tempo nog eens extra opschroeft tot boven de 40 km/u. Tot onder aan de Maasberg (gem. 3,9% max. 8%) houdt hij het tempo vast waarna Christian het bergop mag afmaken. Ook Jack komt goed boven, fietst iedereen achter de kerk voorbij en komt als eerste bij de Dikke Stein aan. Het is niet echt terrasjesweer maar we kunnen hem natuurlijk niet teleurstellen, hij en ook de overige mannen hebben het verdiend. De pint is redelijk snel op, de supercompensatie heeft gewerkt. Een relatief korte rit van 90 km, maar gezien het weer net genoeg. Nu maar hopen dat het echt gaat zomeren
Geplaatst door Christian
Reactie plaatsen
Reacties