'Het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd'
Vandaag is Koningsdag en het weer ziet er goed uit, dus vol goede moed richting Keerend, waar de poort gesloten is. Nic ziet nog even af van zijn rentree ondanks dat wij ons willen aanpassen door wat harder bergop te rijden. Ook Feebke is er vandaag niet bij, hij heeft als reden dat zijn vader een lintje heeft ontvangen en aanwezig dient te zijn bij de officieel huldiging. Jo is benoemt tot lid in de Orde van Oranje-Nassau, vanwege zijn inzet bij o.a. Harmonie St. Joseph. Ook wij hebben de afgelopen jaren regelmatig een beroep mogen doen op Jo, dus hij verdient deze onderscheiding zeker. Dus Jo ook namens het Meulenteam van harte gefeliciteerd. Nu verder met de rit van vandaag. Vijf man aan het vertrek: Christian, Pieter, Joshua, Arnaud en Jack. De laatste is verlost van zijn rugklachten en verschijnt soepel aan de start, of hij dit zal blijven is natuurlijk afwachten. Eigenlijk staat er een verre rit op de planning, maar aangezien een iemand vandaag wachtdienst heeft, besluiten we voor hem in de buurt te blijven en ook nog binnen een straal van 30 km. (voordeel van een flexibele groep). Een rit die grotendeels op Limburgs grondgebied wordt gereden. Wegkapitein Christian weet nog wel een leuke route met talrijke beklimmingen en over rustige van, “die hebben we al lang niet meer gehad” binnen weggetjes. Meestal zijn het van die venijnige onbekende klimmetjes maar ook de bekendere worden niet gemeden. Zo fietsen we onder meer de Camerig in combinatie met Vijlenerbos om hoog, de Kruisberg de Trintelerberg en de Loorberg. Op deze laatste klim probeert ons een lange smalle koekebakker uit de wielen te rijden. Dat ken dus niet he, die wordt dus weer vrolijk ingehaald en achter gelaten. In Holset vinden we onze pauze plaats, we zijn inmiddels bekende hier. Kopje koffie, cola een stukje vlaai en genieten van de warme zonnestralen. Die heeft Pieter wel nodig want hij is nog niet warm gereden, zegt hij. Ja, Ja. Na de pauze fietsen we richting Nijswiller waar Christian nog wel een wegje kent uit het Piet tijdperk. Hier komen we dus zelden maar het extra lusje via Orsbach is zeker de moeite waard en het scheelt toch weer wat hoogtemeters. Als we er daar trouwens genoeg van op de teller hebben staan besluiten we het vlakkere gedeelte op te zoeken. Een stukje door Valkenburg en dan in een lusje om Meerssen en vervolgens in volle snelheid richting Elsloo. Ruim 40 km/u op de teller. Zelfs Jack probeert in de molen mee te draaien. Probeert, want verder dan de tweede positie komt hij niet. De wil is er in ieder geval en in vergelijking met vorige week gaat het veel beter. Hij waarschuwt ons: “nog twee zaterdagen en dan”. We zijn benieuwd in ieder geval. Arnaud is van mening dat we wederom een pint hebben verdiend, de overige mannen sputteren niet tegen en dus belanden we weer op het terras van de Dikke Stein, waar we een toost uitbrengen op onze Koning en natuurlijk op Jo. Einde van een, volgens de mannen, zeer mooie Koningsrit.
Geplaatst door Christian
Reactie plaatsen
Reacties