Zaterdag 29 maart 2014

Een onbekende fiets staat er onder de schuur op het Keerend. Zal het een nieuw lid zijn? Helaas niet, het is Ronnie Heyboer die vandaag weer met de vrouwen op pad mag gaan. Bofkont. Vandaag in ieder geval weer eens een mooie opkomst. De gebroeders Schleck, Jack, en Joshua Wiellie Wiellie. Ook Febian is weer van de partij, waarschijnlijk nog met apresskibenen. En Arnaud is er vanzelfsprekend ook  bij, ondanks dat hij vanmorgen met zwabberbenen uit bed is gestapt. Natuurlijk gaat het nog even over de rit van de Blues Brothers van vorige week en het commentaar van Mart Smeets. Schandalig volgens Jack.  Nic die helaas nog niet hersteld is van een ingreep zwaait ons weer uit. Niemand weet nog waar de rit naar toe zal gaan, al staat wel al vast waar ze zal eindigen, namelijk op het terras. Het is altijd prettig fietsen met dat vooruitzicht in je achterhoofd, alleen zullen we er wel wat voor moeten doen. Maar daar zal Christian vandaag wel voor zorgen. We fietsen richting Valkenburg waar de eerste klim van de dag op doemt. De Sibbergrubbe welke in een strak en mooi tempo omhoog wordt gefietst. Waarschijnlijk heeft toch niemand last van de benen want we hoeven boven niet te wachten. Vervolgens weer in gestrekte draf via Ijzeren richting Gulpen. Het tempo zit er goed in totdat we worden opgeschrikt door een harde, maar wel bekende, harde knal. De knal van een klapband. De voorband van Jack ligt van de velg. Tijdens de snelle bandenwissel passeert ons een oud ploeggenoot die stiekem aan het trainen is, vandaar dat ik zijn naam niet zal  noemen. De volgende beklimming is de Koning van Spanje, en ook deze wordt redelijk gemakkelijk bedwongen. Na de afdaling richting Teuven gaat het weer omhoog naar Aubel. Hier krijgt Jack het even moeilijk, de overige mannen passen het tempo dus aan. We maken een lusje om Aubel en fietsen dan richting Battice. Dit is even een rot stuk, met wind op kop klimmen we in drie etappes omhoog. Het zijn dan nog maar een paar kilometer tot naar Herve waar we zullen pauzeren. Bij de bediening is er even paniek. Joshua zou niet betaald hebben, maar de meisjes hebben waarschijnlijk wat moeite om ons uit elkaar te houden. We lijken ook zoveel op elkaar he. Vandaag een relatief korte pauze omdat we zo snel mogelijk naar dat terras willen. Gelukkig hebben we het merendeel van het klimwerk gehad en gaat het grotendeels naar beneden totdat we weer in Dalhem aankomen. In Warsage besluit Christian, met de goedkeuring van Jack, nog een bergje te nemen. Nou ja bergje, hij is best lang. Maar het is de laatste hindernis van vandaag dus niemand die klaagt, of maar een beetje klaagt. We duiken dan naar beneden richting Sint-Pieters-Voeren en s’ Gravenvoeren, eindelijk eens met wind mee. Vanaf Eijsden gaat het weer via het gebruikelijke fietspad terug. Opvallend is dat het tempo weer eens omhoog gaat. De mannen hebben de rit goed ingedeeld en zelfs Jack kan netjes volgen. Ondanks wat(veel) tegenwind ligt het tempo weer ouderwets hoog. Na Bunde volgen weer enkele korte plaagstootjes. Daarna wordt er in een rustig tempo richting Elsloo gefietst, waar we gelukkig nog een plaatsje vinden op het terras van de Dikke Stein. Hier worden we door Febian getrakteerd op een heerlijke pint. Apresfietsen, hier doe je het voor. En de benen waren zo slecht niet en wat ook belangrijk is ze zijn weer wat bruiner. De mannen hebben vandaag weer eens een mooie prestatie geleverd en Jack verdiend ook een compliment. Dus Jack bij deze: klasse. Het was een mooie fietsdag.

Geplaatst door Christian