zaterdag 3 augustus 2013

Het is uitstekend fietsweer, en de opkomst is netjes. Buiten de nog steeds geblesseerde Roger en de hard werkende Chiepo staat iedereen aan het vertrek. Alleen is de vraag waar naar toe. Christian raadpleegt zijn Garmin en komt met een ritje naar Theux, daar zijn we dit jaar nog niet geweest. Vol “goede” moed wordt er vertrokken met Joshua en Feebke op kop. Omdat ze druk met elkaar zijn aan het praten vergeten ze waarschijnlijk de snelheid in de gaten te houden, deze is volgens Nic en Christian wel erg aan de lage kant aangezien de basis voor een goed gemiddelde in het begin van de rit wordt gelegd. Maar beide heren laten zich niet opjutten. In Meerssen nemen Christian en Nic het commando over en vliegt het tempo omhoog. Beetje overdrijven he. We fietsen de standaard weg naar Eijsden, dus over het fietspad richting Gronsveld. Enkel een lekke band van Nic houdt ons even op. In Withuis steken we de grens over en rijden we  via smalle fietspaadjes om Vise heen. Even is het schrikken geblazen als er twee hard blaffende honden de groep in rennen en achter Feebke aan gaan. Jong, gespierd vlees zullen ze gedacht hebben. Het loopt met een sisser af.  We laten dit keer Blegny links liggen en fietsen een stukje over de grote weg richting Soumange. De wind blaast in het nadeel, dus  is met name Nic veelvuldig op kop te vinden. Af en toe is er sprake van lintvorming zover dit bij  7 man mogelijk is, maar het geeft wel aan dat er goed wordt door gefietst. Als we eenmaal van de grote weg zijn volgen wat rustigere wegen met af en toe een venijnig klimmetje. Versnellingskeuze is essentieel. En het is onze vedergewicht die als eerste boven komt al had hij goede aanwijzingen gekregen van de routeman. Ook Jack verrast iedereen door als een van de eerste boven te komen. Begint zijn vorm toe te nemen? Na dit pittige klimmetje duiken we richting Nessanvoux van waar het via de grote weg richting Pepinster en Theux gaat. Om een of andere reden, ik weet niet welke, gaat het tempo ineens weer omhoog en wordt er kop over kop gereden alsof dit de beslissende demarrage is. Snelheid continue in de buurt van de 40 km/u en zelf Jack draait mee in dit geweld. Ook Arnaud is wakker geschrokken (weekje hangmat) en zit mee in de goede groep. Er zit echter een vreemde eend in de bijt. Een ATB-er in BMC kleding. Dit lijkt me geen zuivere koffie want hij draait ook nog mee. Zijn we dan toch niet zo goed of beschikt de man over het goede Gilbert spul? Maar dan een nog grotere verrassing. Nog een man op een ATB laat ons letterlijk achter. De moraal zakt bij sommige behoorlijk en enkele overwegen de fiets te verkopen. Dit is toch niet mogelijk. Alleen de echte fietskenners hebben gezien dat het de elektronisch aangedreven Specialized Turbo (max 45 km/u) betreft. Dus daar valt niet tegen te fietsen. Na deze snelle tussensprint komt de pauze in Theux als geroepen. Onder de parasol naast de bakker. Twee vlaaien worden gedeeld en de cola zorgt voor de verfrissing. Onder het motto ik betaal binnen, wordt de rekening bij de bakker door Arnaud betaald,en jij betaalt buiten, is het Joshua die de drank op het terras betaalt. Goed verdeelt heren. Na de pauze iets omhoog richting Poleur en daarna duiken we via een omweg naar Dolhain. Dan is het de standaard weg terug naar Welkenraedt. Boven op Henri Chappelle staat de wind weer gunstig voor waaiervorming dus volgen er weer de nodige demarrages welke steeds op het tandvlees worden gecounterd. Ontsnappen lijkt hier onmogelijk en zeker niet als we richting Planck draaien en wind van achteren krijgen. Ondanks het slechte wegdek wordt er hard gereden maar iedereen kan goed volgen. In de buurt van Margraten valt het stil en besluiten we normaal naar huis te rijden, normaal voor Meule begrippen dus toch nog met een strakke snelheid. Via Valkenburg rijden we richting Meerssen en Geulle terug naar Elsloo, waar we natuurlijk even moeten uitzweten op het terras van de Dikke Stein. Heerlijk  een lekkere koele pint, welke we weer dik verdiend hebben. Het was weer een leuke rit en zeker eens een compliment aan Jack die ondanks de snelheden die er af en toe gereden worden goed heeft kunnen volgen. Na nog een tweede pint (op een been kun je niet staan) keren de mannen weer voldaan en volgens mij ook wel een beetje moe huiswaarts.

ingezonden door Christian