zaterdag 1 juni 2013

De oorspronkelijke planning was om dit weekend naar de Eifel te gaan. Maar door het voorspelde slechte weer halverwege deze week wordt dit verschoven naar een later tijdstip. Er was ook te weinig interesse om vandaag deel te nemen aan La Chouffe Classic. Dus zit er niks anders op dan zelf maar een flinke rit uit te stippelen, waarbij natuurlijk weer gebruik wordt gemaakt van internet en de Garmin. Wat een uitvinding. Het is de bedoeling dat we vandaag richting Monschau zullen fietsen. Volgens Arnaud, die is benoemd tot vaste Meuleweerman, zal het nog motregen en zal het in de middag wat opklaren. Met z’n zessen gaan we van start. We zullen de rit in Arensgenhout oppikken, van waar we via de standaard weg richting Vijlen fietsen en in Gemmenich de grens oversteken. Tot dan is het geheel bewolkt en aan de frisse kant. Via Walhorn en Kettenis gaat het verder naar Eupen. Het werk wordt redelijk netjes verdeeld. Redelijk, want een enkeling, zal de naam niet noemen, houdt zich nog wat rustig. He Feebie! Maar ja hij is de jongste, is het best gespierd, is het lichste, dus we nemen het hem niet kwalijk. Vanaf Eupen nemen we de Monschauer Strasse. OK, die zal dus wel in Moschau uitkomen. Echter een groot bord met een grote T doet ons even twijfelen. Wat doen we, zullen we het gokken. OK vooruit dan maar. We kunnen nog ruim 5 km doorrijden tot aan de wegwerkzaamheden. Het gaat continue omhoog, het wordt steeds kouder, en erger nog, steeds mistiger. Op een gegeven moment is het zicht amper 50 meter. Kom je eens deze kant op zie je geen klote van de omgeving. We zullen ons maar moeten inbeelden hoe mooi het er zal zijn. De weg die toch al van geen kant loopt gaat over in een lang stuk onverhard.  Wel befietsbaar, maar je zakt er toch wat in weg, vooral de iets zwaardere. (zal geen nemen noemen he……). Feebke zal als enige gelachen hebben want die zweeft er als vedergewicht over heen. Gelukkig hoeven we niet van de fiets en gaat de weg even later weer over in normaal asfalt. De mist is overigens nog niet minder, totdat het in de buurt van Kaltenberg iets opklaart en we toch nog kunnen genieten van de omgeving. We zitten nu al vrij hoog wat de hoogtemeters betreft, toch bereiken we het hoogste punt een stuk verder op de top van  Botrange (+694). Of dit ook het hoogtepunt van de dag is weet ik niet, aangezien ik niet weet wat de heren vanavond nog op de planning hebben staan. Het is inmiddels weer behoorlijk mistig geworden en we besluiten nog een stukje door te fietsen aangezien het ook nog eens aan de koude kant is. Schat z’n graatje of 8. Meteorologische zomer, aan me hoela.  We duiken nu via de Baraque Michel naar beneden. Kop over kop, en zelfs onze vedergewicht draait mee. Achteraf blijkt dat hij het koud had. Kijk elk nadeel heb zijn voordeel. We gaan even van de grote weg af en duiken het bos in waar het wegdek er zeel slecht bij ligt. We hebben inmiddels 110 km op de teller staan als we in Dolhain aankomen. Tijd om de reserves weer aan te vullen. De plaatselijke bakker wordt beroofd van het gebak. Zo die is ook weer blij. Daarna, iets verderop, nog even wat koffie drinken, en even op temperatuur komen. Toevallig komen Peter Hollands en Nicole Heuts langs en wippen even binnen. Beide hebben een ritje van 200 km op de planning staan als voorbereiding op de Transalp . 7 dagen-900 km- 18000 HM, je moet er maar zin in hebben. Nadat afgerekend is, scheiden de wegen zich weer. We fietsen verder via Baelen en Welkenraedt naar Henri Chappelle, van waar we richting Homburg in duiken. In Slenaken fietsen we Limburg weer binnen. Het tempo gaat zoals gebruikelijk weer omhoog. In Valkenburg volgt het laatste klimmetje richting camping de Bron. Dat z’n prut ding zoveel pijn kan doen. Maar de mannen hebben nog over. De laatste 15 km wordt met een behoorlijke tegenwind weer afgeraffeld. Het voorgenomen bezoek aan de Dikke Stein wordt toch maar afgeblazen. 400 meter verder, het is niet te geloven, zonnestralen, het begin van de zomer kondigt zich aan. Had onze eigen weerman toch gelijk. Het was weer eens een pittig ritje. Jammer van die mist. Moeten we toch nog eens terug gaan, elk nadeel heb zijn voordeel, of toch niet.

ingezonden door Christian