Zaterdag 29 september 2012

Vandaag mogen de mannen een uurtje langer slapen. Nee niet vanwege de wintertijd, nee zo maar, zodat ze uitgeslapen aan het vertrek zullen staan. Dus vertrek om 10:00 uur vanaf het Keerend en sinds lange tijd weer een mooie opkomst. 9 man staan te popelen om te vertrekken. Arnaud mag vandaag nog eens als wegkapitein fungeren. Afwachten of de mannen vandaag wel zullen luisteren, want dat is niet het sterke punt van de heren wielrenners. Zullen ze thuis ook zo slecht luisteren, vraag het me af. We zullen vandaag langs het kanaal richting Vise fietsen. Kopwerk wordt goed verdeeld en tempo is goed ondanks de tegenwind. Voorbij Kanne nemen we de brug over het  Albertkanaal en klimmen we omhoog richting Eben Emael even later gevolgd door de achterkant van de Hallembaye. Het wegkapiteinschap gaat Arnaud goed af en de mannen luisteren allemaal. Naast de iets bekendere wegen fietsen we ook door onbekend terrein en ook volgen de klimmetjes elkaar steeds sneller op. Ruud had vandaag gehoopt op een vlak ritje en heeft daarom zijn klimmersbenen thuis gelaten, waardoor het bergop wat moeilijk gaat.  In de buurt van Aubel besluit hij samen met Nic af te draaien. De laatste omdat hij nog een afspraak heeft op staan. De overige mannen fietsen richting Henri Chapelle en krijgen een pittig onbekend bergje voor de kiezen. Deze vormt het breekpunt voor Roger. Ook hij krijgt het moeilijk. Gelukkig hebben we  het ergste gehad. Via Montzen gaat het naar Plombiere en Sippenaken waar we de grens oversteken. Roger is leeg en voelt zich slap, waarschijnlijk nog de naweeën van een ziekte. Er wordt besloten het rustig aan te doen zodat Roger toch nog kan volgen. Voor het eerst sinds lange tijd worden we ingehaald door een eenzame fietser. Joshua weet zich te beheersen. Eenmaal in Valkenburg aangekomen “besluiten” de mannen nog even de Cauberg te nemen. Onderaan de Sibbergrubbe gaat Roger rechtdoor en klimmen de mannen onder aanvoering van Arnaud omhoog. Mooi tempo. Dan duiken we via de Daalhemmerberg Valkenburg in. Posities worden gekozen want iedereen weet dat je voorin moet zitten en als een van de eerste omhoog moet draaien. En dan met reeds 100 km in de benen beginnen we er aan. Wat een verschil met een week geleden. Niemand die ons omhoog schreeuwt. Toch gaat Christian voor een Gilberjte. Op het buitenblad plaats hij een demarrage, die enkel door Pieter wordt beantwoord. Ook de overige mannen komen goed boven. Helaas zijn alle VIP tenten weg of bijna weg en ook de bierbuffetten zijn inmiddels opgeruimd, dus rest ons niets anders dan door te fietsen. Via Ulestraten omhoog richting vliegveld. Inmiddels zien we in de verte regenwolken. En ja hoor even verder in Kasen begint het te regenen. Het tempo wordt opgeschroefd, misschien kunnen we de regen voorblijven. Maar helaas de natuur, laat zich niet foppen. Toch worden we niet kletsnat maar helaas te nat om nog even te herstellen bij de Dikke Stein. Jammer van dat die laatste 15 minuten. Het was een mooi ritje dankzij het voortreffelijke navigatiewerk van Arnaud en we hebben toch nog even gevoeld wat de mannen en vrouwen vorige week tijdens het WK hebben gevoeld al was het in de benen.

Geplaatst door ingezonden door christian