Het is bewolkt, temperatuur rond de 10 graden, twijfelweer dus. Want wat doe je aan, vest, body of gewoon in het shirt met armstukken. Blijkt dat iedereen heeft getwijfeld en spijt heeft van de gemaakte keuze, want eenmaal op de fiets is het verrekte koud., dit zijn we niet meer gewend. Vandaag volle bak, dus met z’n zevenen voor een rit naar de Côte de Foret in Trooz. Via Kotem rijden we over de maasdijk richting Smeermaas. Tempo wordt aardig hoog gehouden door wisselende mannen. We fietsen vervolgens richting centrum van Maastricht. Het is kermis in ‘t Törp , het Vrijthof staat vol attracties. We hebben helaas geen tijd voor gebrande pinda’s een suikerspin of een ritje door het spookhuis. Op het kruispunt richting Kanne staat het stoplicht op rood, behalve voor onze Nederbelg, “doa is et gruuuun”. Ja inderdaad, het is groen, maar niet voor ons, tijd voor een bezoek aan Specsavers. Na Kanne langs het water naar de sluis van Ternaaien en vervolgens verder langs het water naar Vise. Daarna is het sloes met de vlakke wegen. De Cote de Sarolay is de eerste serieuze klim van de dag, gelukkig zijn we opgewarmd. Blijft toch altijd moeilijk, die abrupte omschakeling naar het binnenblad de groep val dan ook uiteen. Nadat we compleet zijn vervolgen we onze weg. De wegkapitein heeft het moeilijk, de Garmin werkt niet zoals hij dat wil of eigenlijk gewend is. Toch weet hij een onverhard stuk weg (in het verleden vaak een lekke band) vakkundig te omzeilen. Daarna blijven we wat slingeren en gaat het regelmatig af en op. En behoorlijk af en op, supersteil naar beneden en supersteil weer op. De Rue Jozeph Leclerq, gem 10% max 15%, volgens mij zelfs ietsjes meer. Even later maakt de lange afdaling naar Chaudfontaine veel goed, al is het bibberen tijdens de afdaling. Onderaan draaien we naar links richting Trooz waar we iets later weer links opdraaien en aan de beklimming van de Côte de Foret beginnen. 3 kilometer, max 8,5%, gem. 5.3%. Blijft een mooie klim met een paar haarspeldbochten en schitterende uitzichten over een groen en glooiend landschap. Omdat ze in Soumagne en omstreken overal aan de weg bezig zijn wijken we van de vaste route af. Via Olne gaat via Les Bruyères binnendoor naar Herve waar we willen pauzeren bij de bakker op de rotonde. Helaas is het te druk, dus besluiten we maar door te rijden naar Aubel. Eerst een lange afdaling naar Bolland en dan vol in de remmen en rechts in. Een smal wegje, gefoeter bij een enkeling, er volgt wederom een steil hupje. De beklimming van de Thier Fouarge is 0.7 kilometer lang een gemiddeld stijgingspercentage van 7.9% en een steilste stuk van 13.7% Daarna in dalende lijn naar via Mortier, Mortroux en Val Dieu naar Aubel. We zitten inmiddels op ruim 90 km en 1000 HM en de meeste verlangen naar een warme chocomel, want het is nog altijd aan de koude kant. Lekker, warm kopje koffie, eh doe er maar twee om op temperatuur komen. Toch laat de zon zich aarzelend zien. Na de Pauze meteen een klimmetje gevolgd door de lange afdaling richting Voeren. In Eijsden aangekomen duwt Nico de kwalificatieknop in (bekend bij de volgers van de F!) waardoor hij de beschikking krijgt over wat extra PK’s, met als gevolg dat het tempo omhoog gaat en de andere wijselijk besluiten in zijn wiel te kruipen. Via het fietspad van Gronsveld naar Meerssen waar we nog even de Kruisberg meepakken. De laatste helling alweer, het is mooi geweest. Na een plaspauze, het komt bij Joshua bijna uit zijn oren, gaat het in een relatief rustig tempo terug naar huis. De zon laat zich wat vaker zien zodat we toch nog even een terrasje pakken.
Reactie plaatsen
Reacties