Zaterdag 15 juli 2017

Vandaag met vijf man aan het vertrek, Christian, Pieter, Uge, Febian en Nico. Marcel en Roger passen vandaag en Joshua verkiest de b-ploeg voor zover daar sprake van is. De parcoursbouwer heeft wel een route in gedachte maar daar wordt al snel van afgeweken. We steken meteen de brug over een zigzaggen over de Maasdijk, vervolgens zigzaggen we langs de koeienkeutels in het wildpark en tot slot zigzaggen we door Rieu city. Vanaf dan kaarsrecht richting Withuis, dit alles in een aangenaam tempo. Na de grensovergang slaan we rechtsaf en fietsen we binnendoor naar Dalhem. De vraag is waarom we dit wegje al een tijdje niet meer hebben gehad, maar na verloop van tijd wordt dat toch wel duidelijk. Behoorlijk wat gaten in de weg, maar gelukkig over een kort stukkie en we zijn wel wat gewend. Onderaan de mini rotonde in Dalhem slaan we linksaf en iets later gaan we rechts waarna we aan de Côte de Saint Andre beginnen. In een keurig tempo dat iedereen aan kan zodat we, eenmaal boven gekomen, meteen kunnen doorfietsen. Uge neemt meteen de kop over, volgens Pieter omdat hij wellicht weet dat een afdaling volgt.  En inderdaad er volgt een afdaling en wat glooiende wegen waarna we al snel in Blegny uitkomen. We zetten nu koers richting Herve hetgeen betekent dat er weer geklommen moet worden. Ook nu wordt de klim en groupe genomen. Het is nog te vroeg om bij de bakker op de rotonde te pauzeren daarom besluiten we terug te draaien naar Aubel, zo kan Nico ook mee, want hij moet zich weer kwalificeren voor de F1 en wil dus op tijd thuis zijn. Terug naar Battice waarna de afdaling van de Stockis volgt, wat een heerlijke afdaling. De parcourbouwer wil nog een nieuw wegje uitproberen maar een paar minuten later komen we weer op hetzelfde punt uit. Een rondje gereden dus, maar er zullen er nog meer volgen. Hoe wat waar en waarom merken we straks wel.  Even later nemen we voor de zekerheid maar weer wat bekende wegen. Licht glooiend met wel nog wat slecht asfalt. Nog een klimmetje en we zitten alweer in Aubel. Net een klimmetje teveel voor Uge, de kramp schiet hem in het bovenbeen waardoor hij het even rustig aan moet doen. Gelukkig hoeft hij nog maar 500 meter te overbruggen tot aan het terras. Nico fietst alleen door, wij nemen voor de afwisseling plaats op het terras van de patisserie, de gebroeders willen nog trakteren. Tot dan was het wat bewolkt , maar nu de zon door komt is het er heerlijk achter het glas, warm zelfs. We zullen een minder zware terugweg nemen zodat Uge bij ons kan blijven. We fietsen richting de Planck en slaan ter hoogte van Brasserie het Rode Ros naar rechts om na de lange afdaling in Teuven uit te komen. Vervolgens gaat het via Slenaken richting Gulpen. De wegkapitein probeert zoveel mogelijk de zware hellingen te mijden. Tot in Valkenburg houden we het vlak, daarna zullen we toch omhoog moeten, dit keer via de zendmast van Hulsberg. Om nog wat extra kilometers te maken gaat het verder richting Nuth en Grijzegrubben waarna we over de voormalige stortplaats naar Spaubeek fietsen. Christian heeft nog een laatste verrassing in petto, we fietsen door naar Glanerbrook om er wat rondjes op de baan te fietsen. Helaas is het hek gesloten als we er aankomen. Febian heeft er waarschijnlijk veel zin in en in een mum van tijd rijden we met z’n vieren op de baan. Voor Uge en Febian de eerste kennismaking, de gebroeders hebben hier in verleden menig rondjes rondgedraaid en hebben zelfs herhaaldelijk de bloemen in ontvangst mogen nemen.  Na een tweetal gewenningsrondjes kruipen de mannen bij elkaar in de wielen en staat het treintje op de rails. Het tempo wordt ieder rondje wat opgeschroefd, 34, 35, 36 km/u en na ieder rondje stuurt iemand naar boven en pikt achteraan weer in, alsof ze dit al jaren in deze formatie doen, zo soepel gaat dit allemaal. Tempo gaat nog iets verder omhoog, 37, 38, 39 en 40 km/u. Het lijkt alsof het allemaal vanzelf gaat ondanks het toch wel stroeve asfalt (in vergelijking met het nieuwe TDBP in Sittard)  en de wind die op het stuk voor de tribune in het nadeel blaast. Helaas moet Uge de drie laten gaan nadat hij zijn kopwerkrondje erop heeft zitten, de kramp schiet er weer in. De drie plakken er nog een paar rondjes aan vast waarbij het tempo nog iets verder op loopt. Dan is het goed geweest, en na een rondje uitfietsen fietsen we terug naar Stein en Elsloo. We moeten Uge toch thuis afzetten en toevallig komen we langs de Dikke Stein. Wie daar even later ook toevallig langskomt is de B-ploeg. Joshua, Jack en Nic en het oud lid Arnaud. Mannen die ervoor gekozen hebben het “rustiger” aan te doen. Tot aan het baan avontuur hadden wij het ook rustig aan gedaan, maar een ploegentijdritje van 12 km heeft het gemiddelde toch wat opgeschroefd. Verrassend ritje met een leuk einde. Stein – Roubaix  een nieuwe wielerkoers?