zaterdag 3 maart 2017

Gepubliceerd op 3 maart 2017 om 14:08

het belastingparadijs

Tijdens de wintermaanden hebben we een nieuwe lid kunnen contracteren en heeft er eentje (Arnaud) de club verlaten. Marcel is de nieuwe aanwinst, hij zal met name in de vlakke windkoersen worden uitgespeeld. Hij is geboren in ’t Gastes, zoals hij dat zelf noemt, ofwel Gasthuis, een klein buurtschap achter Bemelen (vanuit Maastricht gezien) Hij heeft dan ook een beetje een Maastrichts accent, je weet wel bedaaaaaank en zoe . Hij woont momenteel net als vele Nederlandse topwielrenners in het belastingparadijs, België. Het is wel afwachten of hij zijn duur salaris kan waarmaken maar het is in ieder geval een toffe gast zoals ze België zeggen. Verder lopen er nog wat onderhandelingen met een tweetal andere coureurs. Eentje daarvan is vandaag ook aanwezig op de startplek. Het is Ronnie H. De H. staat voor Heiboer, de bekende kunstenaar die meerdere vrouwen had. Ron gaat regelmatig met uitsluitend dames op pad, fietsen he. Maar hij ziet af van een transfer, hij wordt waarschijnlijk goed uit de wind gezet door de dames. Tot zover het transfernieuws, over naar de orde van de dag, de eerste officiële rit van 2017 met slechts 4 coureurs aan het vertrek. Marcel, Christian, Pieter en Joshua. De laatste telt maar voor de helft mee aangezien hij vorige week carnaval heeft gevierd, leuk maar altijd een aanslag op de conditie. De opkomst is wel eens beter geweest maar wellicht dat er nog een paar mannen met carnavalsbenen rondlopen. We beginnen het seizoen zoals we vorig jaar zijn geëindigd met de 3 W’s,  Wie heeft de route, Waar naar toe en Wie wiet. Maar zoals altijd lost dit probleem zich al fietsend vanzelf op.  Als we richting Schimmert fietsen merken we al vrij snel dat we weer een leuk tegenwindje hebben, maar de mannen wisselen mekaar goed af, twee aan twee doen ze hun kopwerk. In Valkenburg fietsen we de Daalhemmerberg in een aangenaam tempo omhoog. Via Margraten, Banholt en Noorbeek belanden we in Ulvend waar we even onze benen kunnen sparen tijdens de afdaling naar Sint-Maartens-Voeren. Een tijdelijke pauze want al snel doemt de Côte de Veurs voor ons op. Marcel mag het tempo bepalen waardoor we samen boven komen en meteen verder kunnen. We zetten koers naar het Oorlogskerkhof Henri Chapelle, de wind blaast flink van rechts op het plateau, gelukkig draaien we even voorbij het kerkhof naar rechts en fietsen we terug naar Aubel waar we bij onze vaste pauzeplaats willen pauzeren. Helaas is deze dicht als gevolg van een verbouwing, dan maar iets verderop. Na een relatief korte pauze kunnen we ons opmaken voor de terugreis, volgens Christian vaak bergaf en wind in de rug. Eerst beginnen we aan de afdaling naar Val Dieu om vervolgens richting Dahlem te fietsen. Snelheid boven de 35 km/u op het gemakkie. Dan toch nog even een klim om weer uit Dalhem te komen. Ondanks dat we in het belastingparadijs zitten is het wegdek nog altijd vol gaten, dus oppassen geblazen. Als we in Vise de Maasbrug oversteken staan de vlaggen nog altijd strak. En gelukkig dadelijk langs het kanaal de wind in de rug. Ter hoogte van Kanne verlaten we het kanaal even voor nog een laatste hindernisje, de Muizenberg. In een super conditie merk je niet eens dat het omhoog gaat maar met 80 km in de benen over een heuvelachtig parcours en een stevige wind voel je hem wel, Vooral Joshua met zijn polonaisebenen blijft wat achter. We houden nu het fietspad aan, en fietsen in een keurig tempo richting Smeermaas waar we de kanaaloever weer opzoeken. De laatste kilometers fietsen we over de Maasdijk terug naar Kotem waarna Marcel rechtdoor richting Maasmechelen, het Monaco aan de Maas, fietst. De overige mannen verlaten het belastingparadijs over de brug en komen moe maar voldaan weer in Stein aan.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.