Zaterdag 27 augustus 2016

 Verslag Organisatie

Ondanks de tropische temperaturen daagden er meer dan 2000 deelnemers op voor de Géants des Ardennes, de laatste tocht van de DVV Cycling Tour in 2016.

De organisatie liet niets aan het toeval over en zorgde voor extra water op alle bevoorradingspunten. Voor de deelnemers aan de langste afstand van 143 km werd er zelfs een extra 'waterpunt' voorzien in Ouffet. Aan de finish in Luik werden extra kraantjes geplaatst zodat iedere deelnemer vlot van wat extra verfrissing kon genieten.

Het was warm, zeer warm zelfs tijdens deze onvervalste Ardennenklassieker. Toch waren er onderweg alleen maar lachende gezichten te zien.  Met enkele steile beklimmingen zoals de Côte de Chambralles (1600m - gemiddeld stijgingspercentage 9,5%), Côte de Niaster (1800m - 7,7% gemiddeld stijgingspercentage) en de Mur de Strivay (2800 m - met een passage van meer dan 14%!) kregen de klimgeiten onder jullie een parcours voor de wielen om van te smullen.

De Géants des Ardennes was meteen de laatste afspraak van de DVV Cycling Tour.

Verslag:

Vandaag gaan we nog eens richting België om daar deel te nemen aan de laatste DVV cycling Tour, de Geants des Ardennes. We vertrekken reeds om 6:30 uur aangezien we vroeg willen starten omdat het warm gaat worden. Om 7:15 uur rijden we de parkeerplaats in Angleur op, en krijgen we  plaats op amper 100 mtr van de inschrijving. Het is nog rustig en nog minder druk dan vorig jaar. Wellicht dat de warmte toch nog wat mensen af schrikt. Snel te voet naar de inschrijving  en vervolgens de fietsen klaar maken. Om 7:45 uur kunnen we beginnen aan de zware klus, want dat zal het zeker gaan worden. We zullen vandaag het hoofd koel moeten houden, zowel letterlijk als figuurlijk. Een rustige start in een tempo dat iedereen aan kan. Na een afdaling van 5 km volgt nog een vlak stuk van 5 km waarna de ellende kan beginnen. 6 beklimmingen die mekaar snel opvolgen met nauwelijks vlakke wegen. De Chambralles mag ook dit jaar niet ontbreken, blijft een klote ding maar toch valt ie ook weer mee. Kwestie van goed doseren want er zitten een paar supersteile stukken in. Een pittig eerste blok van 43 km (bijna 1000 HM). Bij de eerste verzorging is het zaak om zoveel mogelijk te drinken en ons wat op te frissen met wat water. Heerlijk, lekker fris, al valt de warmte tot dan wel mee. Er hangt nog een dun mistdekentje over de Ardennen waardoor het aangenaam fietsen is. Het tweede blok is vernieuwd t.o.v . het vorig jaar. Jammer want dat was toen een mooi stuk. Toch mogen we ook dit jaar niet klagen. Ondanks dat er geen officiële helling in dit blok zit loop het regelmatig flink omhoog. De omgeving is niet minder mooi met af en toe schitterende vergezichten over  het zonovergoten landschap. Temperatuur begint toch wel wat op te lopen. De bevoorrading volgt al na 63 km, 5 km vroeger dan het routeschema aan geeft.  (dus slecht een blokje van 20 km). Toch voor alle zekerheid maar wat eten en drinken, geen stromend water dit keer. Na een korte stop vervolgen we onze tocht. Over lichtglooiend terrein fietsen we richting Durbuy. Slechts een passage van enkele minuten, zo klein is dit stadje. Dan weer een goedlopende helling. De hitte is nu wel voelbaar, dus zaak om vooral niet te gek te doen. Af en toe valt het groepje even uit elkaar omdat iedereen zijn eigen tempo aanhoudt hetgeen onder dit soort omstandigheden verstandig is. Af en toe  kunnen we even afkoelen als we een iets langere afdaling hebben, ook de bebossing zorgt voor wat afkoeling. In Ouffet heeft de organisatie een extra waterpunt aangebracht, zodat we ons weer kunnen verkoelen. Nu is het nog maar een kilometer of 20 tot de laatste bevoorrading. Omdat er een lange afdaling  volgt zijn we er in een mum van tijd. Ook nu zoeken we snel een schaduwplek op, daarna volgt weer een bezoek aan de drink en vreetkraampjes en tussendoor nog even met het hoofd onder de kraan. We kunnen er weer tegenaan. Nog slechts 35 km over een minder zwaar parcours. Een lange afdaling wordt gevolgd door een lange klim. Deze fietsen we in een strak tempo met een paar amateurs in de wielen omhoog. Even later volgt het laatste zware obstakel, de Mur de Strivay, toch nog een pittig klimmetje, maar ook nu komen de mannen goed boven, de rit is goed ingedeeld. Het laatste stuk van de route is weer glooiend met af en toe wat rotstukken. De laatste klim stel niet veel meer voor zodat we redelijk fris, de finish bereiken. Snel nog even met het hoofd onder de kraan, de fietsen inladen en nog  een koele pint, waarna we beginnen aan de terugreis. Na een ritje van 45 min belanden we op het terras van de Dikke Stein. Onder het genot van een flinke pint genieten we na van een mooie, warme rit. Het toertochtenseizoen zit er op, we hebben aan 4 DVV Tochten deelgenomen, alle 4 even zwaar en ook even mooi.