Zaterdag 30 juli 2016

De Tour zit erop, de OS komen er aan, en wij zitten met de gebakken peren. Drie kopmannen staan vandaag niet aan de start. Niet dat ze naar Rio moeten maar Pieter Nic en Febian, drie mannen die garant staan voor een boel kopwerk zijn er vanwege verschillende omstandigheden niet. Ondanks dit en ondanks dat we nu in de vakantieperiode zitten, staan er toch 5 man te popelen om weer van start te gaan. Christian, Joshua, Uge, Jack (weer van de partij na twee weken snoeien) en Arnaud (net terug  van windstage). Redelijk weer dus de mannen willen toch een behoorlijk ritje maken. Christian neemt vandaag de taak van wegkapitein op zich en wil richting Chaudfontaine fietsen. Zo gezegd zo gedaan, met wind op kop fietsen we richting Maastricht. Het zijn Christian en Joshua die met het kopwerk beginnen, maar na enige tijd worden ze toch afgelost door Arnaud en Uge. Beide mannen willen toch een steentje bijdrage, klasse mannen. Jack heeft dan al te kennen gegeven dat hij weer last heeft van zijn rug en vandaag niet op kop zal verschijnen. Na Maastricht fietsen we richting Kanne en vervolgens langs het kanaal, waar het behoorlijk waait,  naar Vise.  Vanaf nu zitten er herhaaldijk wat klimmetjes in de route. We proberen een constant tempo aan te houden en compleet te blijven, hetgeen aardig lukt. Na Blegny rijden we binnendoor naar Soumagne, waarna we even later de heerlijke afdaling naar Trooz ( Foret) nemen. Bergop een schitterende klim maar bergaf is het pas echt genieten, vooral door het mooie asfalt, het bochtenwerk en de uitzichten. Onder aangekomen draaien we naar rechts richting Chaudfontaine, waar ze nog steeds aan de weg bezig zijn. Dit lijkt wel een 5 jarenplan, maar gelukkig kunnen we onze weg vervolgen en zitten we even later op een terras langs de oevers van de Vesdre. De Tour behoort natuurlijk tot de gesprekstof, vooral de spectaculaire duikeling in het klassement van Bauke. De zwoeger waarbij het nooit echt lukt, laat hem nou net een aantal uren later San Sebastian winnen. Het kan gek lopen. Na de pauze gaan we weer op pad, Christian weet nog een leuk bergje dat ons uit het dal zal brengen. De Cote de Casmaterie, een rustig bergje dat een stukje door het bos slingert en ons langs een klein oorlogskerkhofje voert. Je zou hier eigenlijk een moeten afstappen. Maar als je niet volle bak omhoog fiets krijg je herhaaldelijk een paar plekjes met een mooie uitzicht over de  glooiende omgeving. Na deze Klim zit het zwaarste klimwerk erop, vanaf nu gaat het grotendeels naar beneden, en staan ons nog maar een paar  kleine heuveltjes te wachten. Toch is het Jack die het moeilijk begint te krijgen, waarschijnlijk iets te min gegeten. We passen daarom het tempo af en toe aan. Via Fleron rijden we terug naar Saive deels over onbekende wegen, althans voor de meeste. Nadat we Cote de Soralay hebben afgedaald hebben we enkel nog vlakke wegen voor ons. Via Vise terug naar Eijsden. Normaal gesproken zou de finale nu gaan beginnen, maar door het ontbreken van de drie kopmannen en de wind in het begin van de rit zit een echte versnelling er niet meer in. In een constant tempo fietsen we terug naar Stein waar er voor sommige nog een korte stop is bij de Dikke Stein. Hoe verder we in het seizoen komen hoe moeilijker het wordt een leuk ritje te vinden, toch is dat vandaag weer gelukt. S ’avonds mogen dezelfde mannen hun reserves weer aanvullen op een feestje van Febian en Elles, hetgeen voortreffelijk lukt. Elles en Febian nogmaals bedankt en nog vele gezonde jaren toegewenst.