Zaterdag 2 juli 2016

Alweer ziet de weersverwachting er niet rooskleurig uit, wederom kans op enkele buien, waarschijnlijk in de loop van de middag. 4 man aan het vertrek nadat Joshua zich op het laatste moment af meldt. Hij gaat liever werken voor zijn baas. Zijn wel de 4 mannen die de afgelopen weken het meeste kopwerk hebben gedaan en dus de mannen in vorm. Benieuwd hoe dat vandaag zal gaan uitpakken. Omdat het weer dus onbetrouwbaar is besluiten we niet al te ver te gaan en zetten we in eerste instantie koers richting Valkenburg, Nic weet nog wel een rondje. De Sibbergrubbe is vandaag het eerste noemenswaardige obstakel. In een strak tempo wordt deze beklommen. Vervolgens richting Ingber en Gulpen waar ons de Koning van Spanje te wachten staat. Tot dan hebben we redelijk wat  last van de wind gehad, en nu blaast hij ons ook weer recht tegen de neus. Bovenop het plateau is het al niet veel anders. Zoals gebruikelijk lossen we ons weer goed af, waardoor we een strak tempo kunnen aanhouden. Even gaan de benen in de spaarstand als we afdalen naar Teuven, waar we verrast worden door wat gespetter. Dit is al erg vroeg dit hadden we dus niet verwacht. Maar Nic is goed in improviseren, dus wordt de eigenlijke planning al snel losgelaten en klimmen we doodleuk via het bovenste bos omhoog. Ook nu weer een strak tempo, met op het einde een bergsprint tussen Pieter en Febian. Wie de punten heeft gepakt is op dit moment niet duidelijk omdat er geen jury aanwezig was. Dat krijg je als je het parcours aan past. We dalen via Kuttingen terug naar Epen. Vanaf nu begint Nic weer aan zijn “toeristische slingerroute”. Smalle wegjes die voor geen meter lopen en nog steeds een strak tempo en veel wind. Zal dus niet verwonderlijk zijn dat de benen zo langzaam aan beginnen vol te lopen, of is het leeglopen. In de buurt van Hilleshagen is er kort overleg, of we wel of geen pauze zullen nemen. Aangezien er nog altijd donkere wolken boven Limburg hangen besluiten we het vandaag zonder te doen. We fietsen via Wahl- en Nijswiller richting Bocholtz en vervolgens richting Simpelveld en Eys, waar het wederom begint te druppelen. Maar als we even verder bij het klooster van Wittem arriveren is het alweer droog. Kwestie van een schietgebedje. Even gaat het tempo omhoog als we eindelijk een vlakke weg onder de kont en wind in de rug hebben. Hehe lekker, maar helaas van korte duur, want “Koning Slinger” weet nog wel een lusje via Fromberg, en ja hoor alweer loopt het voor geen meter. Als we in de buurt van Ransdaal zijn begint het wolkendek wat open te breken en laat zich de zon wat vaker zien, we kunnen dus nog wel een lusje erbij doen, we zijn nu toch bezig. Dus nog een extra lusje door Hoensbroek waarna we bij de kippenboer (Naanhof) rechtsaf slaan en dus weer omhoog moeten. Even later fietsen we door Oirsbeek waarna we uiteindelijk in Schinnen belanden. Tijd om zo “langzaamaan” richting Stein te fietsen. Als we richting Genhout fietsen en aan ons laatste bultje beginnen, kraakt, piept en kreunt het van alle kanten. Gelukkig bij iedereen want stel je voor dat iemand nu nog fris zit. We zitten nog altijd met een gemiddelde rond te toeren van boven de 30 km/u met toch wel wat wind. Pieter is dan ook van mening dat we vandaag zeker een pint verdienen. Dus fietsen we richting “Dikke Stein” waar we op een leeg terras onder het zonnescherm plaatsnemen. En ja hoor net als de week ervoor doet het even later dienst als paraplu als het stevig begint te regenen. Net op tijd terug. Na een pintje en kopje koffie, deze laatste om weer op temperatuur te komen, fietsen we droog naar huis, enkel de wegen zijn plaatselijk nog wat nat. Strak, heuvelachtig, pittig ritje van de mannen in vorm.