zaterdag 26 september 2015

Alweer een keurige opkomst van 7 mannen, dezelfde als de vorige week en de week daar voor. Vandaag niemand met speciale wensen, geen wachtdiensten of iets anders, dus de wegkapitein heeft carte blanche. Al is de vraag wie dat is, waar naar toe en hoe ver. Typisch “aan de Meule”, wat wazig allemaal net als de meeste vertrekkers met Jack als uitzondering want die is waarschijnlijk al voor dag en douw opgestaan en inmiddels “warm” gedraaid tot opgefokt. Dit laatste zal wellicht veroorzaakt zijn door zijn enorme veestapel, die hij al heeft verzorgd. Meteen na het vertrek is het Christian die de taak van wegkapitein op zich neemt aangezien Nic zich de vorige week mocht uitleven. Langs het kanaal krijgen we ook nog eens af te rekenen met een wazig zicht vanwege de mist die de zonnebril beslaat. Dus toch maar niet langs de kanaal en maas want daar zou het wel eens erger kunnen zijn. Ondanks het slechte zicht loodst ons Christian weer voortreffelijk door het Limburgse land, waarbij we de nodige stukken vals plat krijgen voorgeschoteld. Het zijn de sterke mannen die het meeste kopwerk verrichten al doen Arnaud en Roger ook af en toe een poging. Jack is zoals gebruikelijk degene die alles vanachter in de gaten houdt. Via Bemelen, Margraten en Banholt fietsen we richting Ulvend, nog altijd onder een grijze deken. Ter hoogte van de Planck steken we de grens over en nemen we de afdaling van de Krindaal even later gevolgd door de beklimming van de Rullen Brabant. Een klim (max bijna 15%) die zelden in onze routes is opgenomen, en het is duidelijk waarom, het blijft een rot pukkeltje. Boven wordt er weer netjes gewacht totdat we weer compleet zijn. Vervolgens met wind op kop richting Aubel waarna het over geaccidenteerd terrein naar Clermont gaat. Hier staat ons alweer een verrassing te wacht nadat Jack en Roger zijn uitgedruppeld. De cote de Stockis, alweer z’n klim die je liever naar beneden fietst. Daarna fietsen we nog even door om in Herve bij de bakker te gaan pauzeren. Aangezien Roger volgende week jarig is trakteert hij de mannen op koffie en gebak, waarvoor dank en alvast een fijne dag gewenst. Zoals gebruikelijk is het altijd druk hier, de pain-de-stoks (vrije vertaling he) vliegen de deur uit. Vreemd dat wij nog niet de deur uitvliegen, want 7 mannen die onder elkaar zijn kunnen wel eens wat luidruchtig zijn. We hebben het voordeel dat ze ons niet verstaan. Als we de koffie op hebben en naar buiten gaan is de zon eindelijk doorgebroken, al blijkt er wel ineens een stevig windje te staan, die we op de terugweg grotendeels tegen zullen hebben. Gelukkig gaat het regelmatig bergafwaarts, eigenlijk tot in Vise. Langs het kanaal fietsen we richting Kanne. Ook hier wordt het werk weer keurig verdeeld, zelfs Arnaud laat zien dat hij op de weg terug is, letterlijk en figuurlijk dus. We halen twee fietsers in die even meeliften en ons even later weer voorbij fietsen en de kop overnemen. Ook zij ondervinden dat er toch wel wat wind staat en nadat de Meulemannen het commando weer overnemen houden zij het voor gezien. In Kanne volgt nog even de beklimming van de Muizenberg waarna we bovenlangs het kanaal met aangepaste snelheid terug fietsen naar Kotem. We besluiten om toch nog even een pintje te pakken ondanks dat het fris is en de zon regelmatig achter de wolken verdwijnt. Maar we hebben het verdiend en misschien is het de laatste keer. Daarna fietsen we de brug weer over en arriveren we weer heelhuids in Stein na een ritje van 115 km.

Totaaloverzicht, statistieken en km klassement bijgewerkt