zondag 26 juli 2015

Na regen komt zonneschijn, een weerspreuk die dit weekend van toepassing is.

Zaterdag een totaal verregende en winderige dag, maar zondag start zonnig en helder. Gelukkig zijn de mannen weer flexibel en staan we met 6 man aan het vertrek. Christian, Pieter, Nic, Arnaud, Febian en Jack, die laatste zal vandaag worden uitgespeeld als sprintkanon. We besluiten nog eens een vlak rondje te fietsen, we hebben de afgelopen weken genoeg geklommen, de sprinters en waaierrijders mogen ook eens aan hun trekken komen. Wind genoeg vandaag, gelukkig de eerste 40 km grotendeels in de rug. Op het gemakkie rijden we rond de 35 km/u richting Maasbracht en Thorn. Iedereen laat zich weer regelmatig op kop zien, zelfs Jack. Na Ittervoort slingeren we door het Midden Limburgse vlakke landschap richting Grathem waar we even moeten stoppen. Jack voelt druk, druk op de blaas dan wel, hij kan het echt niet meer ophouden, dus een korte plaspauze. Een maal uitgedruppeld vervolgen we onze weg en passeren we de “Lange Vlieter” en de “Boschmolenplas”, twee van de vele maasplassen. Daarna gaat het richting Drie Sluizen en de waterkrachtcentrale van Linne. Blijft toch een mooie streek die je zeker een keer per jaar al fietsend moet bezoeken. In Linne steken we de N271 over en fietsen we een stukje langs de autoweg (A73). Via nieuwe fietspaden en veldwegen gaan we nu richting Posterholt waar we een mooi terrasje vinden. Rondje koffie met een likeurtje en rondje fris, geen vlaai, is niet nodig bij een vlak ritje ondanks dat we tot dan goed hebben doorgefietst, dik 33 km/u. De plaatselijke wielerclub lost ons af waarna wij via de grote weg richting Koningsbosch fietsen met wind pal op kop. Windkracht 4-5, Arnaud onze windkenner had ons al gewaarschuwd, maar toch weten de mannen de snelheid erin te houden. Zelfs onze vedergewicht trotseert zijn geliefde weertje, zo zie je maar weer een man in vorm kan alles aan, en trouwens de benen mag je af en toe wel eens voelen. Opvallend is wel dat Jack niet meer op kop is geweest, hij neemt zijn rol als sprintkanon wel echt serieus en zo hoort het ook, niks 85% gewoon de volle 200% he Jack. In Koningsbosch draaien we gelukkig van de grote weg af waardoor we tijdelijk van de tegenwind zijn verlost. Inderdaad tijdelijk want vanaf Echt is de wind wederom onze metgezel. Via Dieteren binnendoor richting Born met Jack nog steeds in de achterhoede. Ter hoogte van de Graetheide nog even een plaagstootje van Pieter maar ontsnappen is niet mogelijk. Nic voert de snelheid richting Urmond nog eens op en ook Arnaud en Christian nemen nog eens over. Dit kan niet meer fout gaan voor Jack, maar ter hoogte van ijssalon “Onwijs” roept Jack “stoppen” en iedereen luistert naar de kopman en knijpt in de remmen. We zullen er dus niet achter komen of hij de sprint zou hebben gewonnen, of dat hij toch wel wat last heeft gehad van faalangst. Het ijsje was wel lekker.

Ritgegevens zijn weer bijgewerkt