Vandaag bijna compleet enkel Roger, die zich aan het voorbereiden is voor de triathlon van Stein, ontbreekt. Vandaag wel eens een gastrenner.
Ja inderdaad iemand die zich niet laat afschrikken door de gemiddeldes en ook nog een belangrijk persoon. Nou belangrijk, laat ik zeggen iemand waarvoor de mensen in de wachtkamer gaan zitten, dus dan ben je toch wel wat. Huisarts Hans Leistra zal vandaag met ons mee gaan, hij durft de uitdaging wel aan te gaan. We vertrekken rond de klok van 9 uur richting Gronsveld waar we Hans zullen oppikken. Nic zal vandaag de route voor zijn rekening nemen en Arnaud en Jack zullen vandaag weer op de achterbank plaatsnemen. We komen iets later aan op het punt waar is afgesproken, maar huisartsen zijn gewend om patiënten te laten wachten dus waarom niet andersom. (grapje he, was even een inschattingsfoutje) Na een korte kennismaking gaan we op pad. De route gaat binnendoor richting Slenaken en vervolgens richting Henri Chapelle. Zoals het een echte huisarts betaamt maakt Hans een rondje langs de patiënten, uh ik bedoel dus de Meulemannen. Hij lijkt een echte wielerfanaat te zijn die ook nog redelijk kan fietsen al is hij wel zo verstandig om niet op kop te komen. De overige 5 mannen (Christian, Pieter, Joshua, Nic en Febian) verdelen het werk weer keurig. Vanaf Dolhain volgt het echte klimwerk, Nic heeft de route goed voorbereidt. Arnaud en Jack kiezen voor een eigen tempo als we bergop rijden. Er volgen nog een paar leuke klimmetjes die we al lang niet meer of nog nooit hebben gedaan. Met iets meer dan 80 km op de teller besluiten we bij de bakker in Trancemont te gaan pauzeren. Eigenlijk leren we het nooit, want de bediening blijft hier knudde. Het wordt tijd dat we een actie op touw gaan zetten om de “vriendelijke” bedienster weg te krijgen. Nadat we eindelijk hebben afgerekend beginnen we aan de terugtocht. Het zonnetje is inmiddels achter de wolken uitgekomen waardoor het eigenlijk heerlijk fietsweer is. We dalen af richting Nessonvaux van waar we aan de lange weg omhoog naar Soiron beginnen. De mannen blijven keurig bij elkaar al zullen we later het tempo even moeten aanpassen voor onze twee “achterbankzitters” maar desondanks kunnen we redelijk doorfietsen. Na nog wat glooiend terrein belanden we in Battice waarna het eigenlijk alleen nog maar omlaag gaat. Via Val Dieu en Voeren belanden we uiteindelijk weer in Limburg. Voor de rest is het alleen nog maar vlak. In Gronsveld nemen we afscheid van Hans waarna wij koers zetten naar Stein. Even voor Elsloo worden we nog opgehouden door de Junioren koers “Omloop van de Maasvallei”, waardoor het ook te druk is bij de Dikke Stein. Dan maar gewoon naar huis, waar de overige mannen zich opsplitsen. Weer een mooie rit achter de kiezen, dik 150 km met 1500 HM. Mooie prestatie van onze gastrennen en nu blijkt maar weer dat een huisarts ook maar een normaal mens is die wil afzien op een fiets
Totaaloverzicht bijgewerkt klik hier
Reactie plaatsen
Reacties
Eindelijk:nu kan het steeds harder gaan .
Er kan de meulemannen dus niets meer gebeuren met een arts erbij , en nu maar hopen dat hij ook eens wat uitdeelt en niet alleen tempoversnellingen .
Groetjes JOS.