zondag 26 april 2015

Nadat zaterdag de rit is verplaatst naar zondag wegens slecht weer regent het zondagmorgen desondanks toch de nodige afmeldingen. Vertrouwen ze het niet of is het wat anders? Zelfs de vertrektijd wordt voor een jonge coureur verlaat! Als dat maar goed gaat? Enfin om 10.00 stipt vertrekt het uitgedund Meulepeloton voor een korte versie van LBL. Omdat de weersvoorspellingen tamelijk duister zijn beslissen de drie wijzen om vooral niet te ver uit de buurt te gaan. Nic neemt als teamcaptain zijn verantwoordelijkheid en zet koers richting het Oosten. Joshua en Arnaud kunnen niet anders dan volgen. Ondanks dat Nic "slechte benen" heeft wordt er toch stevig doorgereden en het zijn Joshua en Nic die het vuile werk opknappen. Arnaud kan niet anders dan aanklampen. Een tekort aan kilometers wreekt zich hier. In de omgeving van Schin op Geul, Eijs wordt het ene klipje na het andere klipje bedwongen. Het zijn allemaal van die vervelende kuitenbijters m.n. de Vrakelberg. Het lijkt wel of Nic geen enkel klipje wil overslaan. Niks te merken van slechte benen. Nic is niets ontziend, dit tot grote verontwaardiging van Joshua. Moeten we al die klote dingen naar boven? Arnaud houdt wijselijk zijn mond maar richt zijn blik naar de lucht. Dat begint er in de buurt van Baneheide wel erg slecht uit te zien. Kort overleg. Wat doen we? We vervolgen toch maar de koers en vliegen naar beneden om vervolgens richting Nijswiller te fietsen. Hier gaat het via een steil weggetje terug richting Eijs. De eerste druppels beginnen te vallen. We besluiten om de kortste weg terug te nemen. Via de beklimming van de Eijserweg gaan we terug. De lucht wordt steeds grijzer en grijzer, er is geen ontkomen meer aan. In Colmont hebben de druppels inmiddels plaats gemaakt voor een heuse stortbui. Het water plenst vanuit de hemel omlaag en de straten zijn inmiddels veranderd in een snel stromende rivier. Snel de regenjassen aantrekken en voorzichtig de afdalingen en bochten nemen. Overeind blijven is nu de opdracht. Het water staat inmiddels in de schoenen en we zijn drijfnat. Gelukkig wordt de regen na een tijdje minder en in Schimmert is het geheel droog. Dat is het teken om harder te gaan fietsen. Dan worden we immers vanzelf droog geblazen! Via Elsloo fietsen we naar Stein. Toch een dikke 70 km gereden. Jammer van de verfrissende douche, volgende keer hopelijk beter weer!