Vandaag staat de kleine herfstprijs op het programma.
Vandaag staat de voorlaatste officiële zaterdagdagtocht op het programma, onder nog goede weersomstandigheden, althans voor de tijd van het jaar. We zitten immers in het herfstseizoen. Jack Big Mac, staat al in zon te wachten op zijn teamgenoten. Hij is op zakenreis geweest in de States en wil nog 1 ½ kilo aan hamburgers verbranden. De gebroeders Stijnen verschijnen nog in korte broek aan de start, terwijl Joshua, die als laatste arriveert, in volledig wintertenue aan komt fietsen. Opvallende afwezige is Feebie, onze mini uitgave van Arnold Schwarzenegger, Rambo, “The Muscles from Brussels”, die net terug is van een rijst-dieet-vakantie. Hij stond overigens oog in oog met een Oerang Oetan, en je raadt het al de Oerang sloeg op de vlucht Met 1 ½ kilo onder zijn vormgewicht durft hij het vandaag niet aan. Gelukkig meldt zich nog een gastrennen, Peet de kitter, zal ons vandaag gezelschap houden. Hopelijk zal hij niet teveel aan ons wiel vastplakken. De rit staat in het teken van de afbouw, dus wordt er gekozen voor een vlak ritje richting Diepenbeek. In Maasmechelen krijgen we te maken met een lekke band van Peet. Natuurlijk wachten en helpen de mannen met het verwisselen van de band. Na het korte oponthoud vervolgens we onze weg, grotendeels over fietspaden en vaak in een bosrijke omgeving. Omdat het onder de bomen nog nat is en er toch al wat bladeren zijn gevallen is het zaak om attent te blijven fietsen en daar waar nodig het tempo aan te passen. We willen het seizoen veilig en zonder valpartijen afsluiten. Zonder noemenswaardige problemen komen we in Diepenbeek aan. We hebben dan net 50 km op de teller staan, We besluiten een terrasje op te zoeken aangezien het nog uit te houden is in het waterige zonnetje. Kopje koffie, glaasje cola en even een lekke band verwisselen. Bij aankomst blijkt namelijk dat Christian een leegloper heeft. Na afgerekend te hebben gaan we weer op pad voor de laatste 40 km. Gelukkig minder bladeren op de weg zodat we het tempo wat kunnen opschroeven. Iedereen doet wat kopwerk. De een wat meer dan de ander, maar dat mag ook wel. Zelfs onze gastrenner wil even zijn goede conditie tonen en trekt even door. Ook Jack verkeert nog in goede vorm en volgt gemakkelijk. En Joshua, die vooraf aan gaf dat we hem na 50 km zouden moeten duwen, laat ook nog geen krimpje. Supertalent heet dat geloof ik. Met net geen 90 km op de teller arriveren we weer in Stein. Het was een heerlijk herfstritje en de afstand was net genoeg. Volgende week staat dus de laatste rit op het programma, hopelijk met nog een mooie opkomst.
ingezonden door Christian
Reactie plaatsen
Reacties