zaterdag 2 maart 2013

Eindelijk de eerste rit van het nieuwe seizoen staat op het programma. De winter heeft lang genoeg geduurd. Het was een roerige winter met nogal wat bekentenissen over doping gebruik en verdenkingen. Tot voor kort bleek het Meuleteam buiten schot te blijven totdat plotseling een intern bericht op dook. Zie hieronder voor de inhoud van de mail:

Dacht dat ik alles goed had geregeld. Planning opgesteld met Geert, wanneer en hoeveel ik moest trainen en vooral ook de rustmomenten. Zijn volgens Geert van essentieel belang. Ook veel aandacht besteed met preparaten, vitaminen en mineralen. Alles verliep prima. Korte hoogtestage gehad, daarna bloed afgegeven. Werkelijk alles liep gesmeerd. Factuurtje van Geert gekregen en betaald. Geen probleem. Na veel bellen en faxen kon ik twee weken geleden mijn bloedzakje ophalen. Geert had niet veel tijd en was behoorlijk nerveus. Ik kreeg een bloedzak met de naam Birillo Amigo. Ik zeg tegen Geert , maar dat is niet van mij!! Jawel zegt Geert. Herrero was te makkelijk te achterhalen. Met een slecht gevoel vertrokken. Thuis gekomen, meteen een bloedinfuus genomen. Birillo amigo, was toch een verwijzing naar F. Schleck? Maar ja het kwaad was al geschied. Foute bloedzak, hoe ik dat weet?, nou gelijk hoge koorts. Je gaat net niet dood, maar eeeuh je bent hondsberoerd. Kortom hopelijk ben ik zaterdag voldoende hersteld om mee te gaan .

El Herrero

We hebben wielrenner EH (natuurlijk de schuilnaam) een voorlopige schorsing van 2 dagen en een taakstraf van 24 uur (tuintjes opknappen) opgelegd zodat hij toch nog aan de seizoenstart kan deelnemen. Naast alle dopingperikelen stond de afgelopen winter ook in het teken van de “crisis”. Tal van faillissementen en ontslagen werknemers. Ook WTC de Meule heeft last van de aanhoudende crisis. In totaal verdwenen 5 renners van de loonlijst. Jos en Piet stapte over naar het Hendrix Bouw Team. Een opvangploeg voor 60+ ers.  Ruud is in onderhandeling met een nieuw “team”. Uge heeft gekozen voor een maatschappelijke carrière, zoals dat dan heet, en Thei heeft even pas op de plaats gemaakt.

Terug naar de koers want daar gaat het uiteindelijk om. Het is weer even zoeken naar het startlokaal van “de Meule”. Niks veranderd, de tijd lijkt er stil gestaan te hebben. 7 mannen aan het vertrek.  Helaas ook nog een paar afmeldingen. Feebke is nog niet wintermoe en zit nog in de sneeuw. (sterren! skiën van de berg) Roger heeft nog last van een knieblessure en baalt als een stekker en hoopt nog op een vorstperiode zodat de achterstand niet al te groot wordt, en ook Chiepo is nog compleet uit vorm na een gedwongen rustpauze. Wie er wel is, is Jack na een afwezigheid van 281 dagen waarin hij stiekem trainde. Arnaud, pas hersteld van een fikse griep. Joshua, die meent dat de lente is begonnen en zonder handschoenen aan de start verschijnt. Nic, de man die altijd in vorm is en de gebroeders Christian en Pieter die hebben overwinterd bij USE-it.  En de 7^de is Piet die vandaag als gastrenner mee gaat om wat extra te trainen om binnenkort de Hendrix Bouw ploeg af te zeiken. In overleg wordt besloten er een vlak rondje richting Thorn van te maken, aangezien op de hogere delen van Limburg en voerstreek nog sneeuw ligt en de temperatuur nog onder nul is. Joshua komt er achter dat hij een foute (lees stomme) keuze heeft gemaakt en mist na 1 km al zijn handschoenen. Het is dezelfde Joshua die na 10 km in de buurt van Grevenbicht lek rijdt. Komt dat even goed uit dat Piet er is. Jack maakt van de gelegenheid gebruik om te gaan ……..?  juist ja pissen, ook niks veranderd sinds vorig jaar. Tijdens zijn pisactie loopt hij wel door wat paardenstront, volgens hem afkomstig van koeien. Hoezo paardenvlees in gehaktballetjes. Na de  bandenwissel gaat het verder richting Roosteren en  Maasbracht. De kopposities worden net als vorig jaar weer goed afgewisseld alleen Jack kijkt de kat even uit de boom, en Arnaud merkt dat de ziekte hem conditioneel wat heeft terug geworpen. Met een klein beetje tegenwind en een bewolkte hemel is het toch nog fris. Gelukkig is de wind wat in het voordeel als we in Thorn aan de terugweg beginnen. Het tempo ligt continu tussen de 30 en 34 km/uur. Netjes toch voor het eerste ritje. De terugweg kent nauwelijks problemen en met een klein lusje om Elsloo halen we net de 80 km, hetgeen ook de planning was. In Stein gaat ieder zijn eigen weg naar huis om toch snel een warme douche te gaan opzoeken. Het was een heerlijk eerste ritje. Het begin is er, de lente mag beginnen.

ingezonden door Christian