Zaterdag 27 mei 2017

Vandaag wordt een zeer warme dag voorspeld met temperaturen die kunnen oplopen tot boven de 30 graden !!!. Dus wordt er vrijdagavond druk geappt over de vertrektijd. Ondanks dat Marcel helemaal uit Belsj moet komen en Joshua zijn “trouwe” viervoeters nog moet uitlaten besluiten we al om 8:00 uur te vertrekken. De laatste heeft overigens geen medezeggenschap in dit besluit gehad. 5 man aan het vertrek in heerlijk fietsweer, nog lekker fris en een verkoelend briesje. Een rit naar de Stuw van Gileppe en Eupen staat er op de planning. Christian kiest voor een vrij vlakke aanloop aangezien het wel eens zwaar genoeg zou kunnen worden. Ondanks dat we met een oneven aantal zijn lossen we ons weer keurig af. Zonder noemenswaardige beklimmingen bereiken we Slenaken. In een aangenaam tempo vangen we de eerste klim van de dag aan. Richting Henri Chapelle staat weer een aardig windje, het is hier nooit windstil. We nemen vervolgens de kortste route richting Dolhain en fietsen daarna richting Gileppe. Ook z’n klim die nooit lekker loopt. Over de stuw en daarna het bos in. Heerlijk in de schaduw langs het water. Toch kunnen we niet echt genieten want het loopt toch stiekem op. We steken de grote weg over en duiken weer de bossen in. Dit is nog een weg uit de Piet periode. Schitterende omgeving en in dalende lijn (> 4 km) tot in Eupen. Helaas is de weg van dien aard dat je je niet naar beneden kunt laten vallen, vooral het laatste stuk is zeer slecht. In Eupen gaan we pauzeren bij de bakker. We zijn nog aan de vroege kant en de temperatuur is nog steeds aangenaam. Toch zijn de bidons leeg en worden ze na de pauze weer gevuld. Nu gaat het richting stuw van Eupen, dus loopt het tot aan de stuw omhoog, vervolgens weer een stuk vals plat door de bossen. Dit blijft toch een schitterende omgeving, dit maakt fietsen dus leuk. De pijn in de benen, de zweetdruppels die aan de helm bengelen, de zere voeten als gevolg van het warm weer, een mond waar nauwelijks woorden uitkomen vanwege de droogte, je zou het haast allemaal vergeten. Gelukkig gaat het daarna voortduren bergaf. Via Raeren fietsen we richting Kelmis. In de buurt van Moresnet staan ons nog wat heuveltje te wachten voordat we in Homburg uitkomen en aan de afdaling naar Slenaken beginnen. Bij sommige beginnen de krachten af te nemen, het is inmiddels warm geworden. Joshua kampt even met beginnende kramverschijnselen en even verder missen we hem. Doet hij een Tom Dumoulin imitatie en is hij het gras in gedoken, of wat is er aan de hand. Dus toch maar even wachten en na een klein minuutje zien we hem omhoog komen, jip kramp gehad. Vanaf dan besluiten we om rustig en redelijk vlak naar huis te fietsen. Vooral niet te hard aanzetten na een bocht want dan gaat het fout bij Joshua. Hij houdt zich netje achterin en de overgebleven 4 mannen brengen hem heelhuids naar Elsloo. Op het terras van de dikke Stein aangekomen breekt het zweet je van alle kanten uit. Gelukkig zorgt een koele pint voor afkoeling. Heerlijk ritje achter de kiezen zelfs onze kopman heeft het een beetje zwaar gehad en heeft plaatselijk wat zoutafzetting. En dat zout is niet afkomstig vanuit de zie uh bedoel zee.  Joshua Krampetoni voelt zich weer als herboren maar slaat een extra rondje om Maasbracht toch maar af.