WTC "Aan de Meule"

Stille zaterdag, de dag voor Pasen, ook de dag voor de Ronde van Vlaanderen. Dat laatste is wellicht de inspiratie voor de koerskapitein voor de rit van vandaag. 7 man aan het vertrek, volle bak dus. Ja het aantal leden neemt  ieder jaar af. Dit jaar haakte Jack af die het tempo niet meer aankon en ook voor Nic die jarenlang verantwoordelijk was voor het (relatief) hoge tempo ging het te snel. Het kan raar lopen. Maar 7 mannen die niet klagen en niet bang zijn om kopwerk te doen en diep te gaan en dus willen afzien, hetgeen eigenlijk een beetje bij wielrennen hoort. De wegkapitein mag dus zijn ding weer doen, waarbij hij wel rekening dient te houden met de wachtdienst van Pieter. Een ritje naar Vaals en terug is net te doen. Het zijn Christian en Marcel die de eerste beurt voor hun rekening nemen. Wind weer in het nadeel. In Geverik worden ze afgelost door Joshua en Uge. Vanaf het begin, nauwelijks een meter vlak en continue slingerend over smalle wegjes door een zonnig Limburg. Het afwisselen gaat weer als vanouds al is het Nico die zich wat rustig houdt. Net herstellende van een fikse verkoudheid, dus dan mag dat.  Via Voerendaal fietsen we richting Simpelveld en Bocholtz, waarbij we herhaaldelijk een helling voorgeschoteld krijgen. Tijdens ons kort verblijf in Duitsland, in de afdaling van de Schneeberg rijdt Febian lek. Het is Christian die de reparatie voor zijn rekening neemt, Joshua de fiets vast houdt, Uge de binnenband op rolt, Pieter en Marcel de foto’s maken en Nico die toekijkt. Het werk van Febian ( de lekrijder) beperkt zich tot het wiel in en uit de fiets halen. Taken zijn dus goed verdeeld he!. Na deze korte stop vervolgen we onze tocht richting Drielandenpunt waar het behoorlijk druk is. Veel wielrenners en toeristen. Als we compleet zijn dalen we af naar Plombière. Doordat er behoorlijk wat bomen zijn gekapt  is het een mooie overzichtelijk afdaling geworden met mooie vergezichten. Na Plombière gaat het richting Sippenaeken waar we gaan pauzeren bij de “le Soigneur” buiten op het terras in de volle lentezon. Het is er heerlijk toeven toch gaan we na een tweetal consumpties weer op pad. Als we via Kuttingen richting Teuven omhoog fietsen, komen we al wat motoren tegen die de Volta Limburg Classic begeleiden. Even verder in de afdaling naar Teuven dienen we aan de kant te gaan en laten we de caravan passeren. Via Slenaken gaat het richting Del Gulpen. Er volgen nog wat korte kuitenbijters alvorens we, via de afdaling van de Sibbergrubbe, Valkenburg in fietsen.  Ook hier druk, volgens Marcel veel Engelenders en Pruuse. Dus maar niet door het Centrum maar via de Emmaberg terug naar Hulsberg. Aangezien we nog niet aan de 100 km zitten maken we nog een extra lusje langs het vliegveld waarna we terug fietsen naar Elsloo. Inmiddels is de zon achter de wolken geschoven en is het te koud om een terrasje te pikken. Maar Marcel heeft dorst dus besluiten we  bij de Dikke Stein naar binnen te gaan om daar onder het genot van een pintje de tv beelden van de Volta Limburg Classic te volgen. De renners zouden in de finale van de koers nog verrast worden op enkele fikse regenbuien. Wij hebben het droog gehouden. Was redelijk fietsweer vandaag, volgende week wordt  nog beter weer voorspeld. Eindelijk Lente. Fijne Paasdagen.

Vandaag wordt er wegens omstandigheden pas om 11:30 uur vertrokken. Joshua en Marcel zijn verhinderd, dus bleven er maar vier man over. Christian, Pieter, Uge en Febian. Voor de laatste is het de eerste groepsrit van het jaar. Niemand met speciale wensen om op tijd terug te zijn, dus mag de wegkapitein zijn ding weer doen. Door het late vertrektijdstip is het inmiddels aangenaam fietsweer, zonnig, niet veel wind en een temperatuur boven de 10 graden. Voor het eerst dit jaar eens geen handschoenen aan en muts onder de helm. Het begint erop te lijken. Twee aan twee, kop over kop gaat het in een mooi tempo richting Eijsden.  Dan zetten we koers richting Vise om even later de Cote de Richelle te bedwingen. Pieter en Christian op kop  in een aangenaam tempo zodat we keurig bij elkaar blijven. Dan volgt de lange klim naar Blegny, nu met Febian en Uge op kop. Keurig verdeeld toch. Vervolgens gaat het via wat glooiend terrein richting Charneux en volgt er even een afdaling. Dan zetten we koers richting Aubel zodat er toch weer wat geklommen moet worden. Met bijna 60 km op de teller, gaan we in Aubel op de koffie. Na de koffiebreak fietsen we om het slachthuis en dalen vervolgens af naar Teuven, waar Christian besluit om de smalle klim richting Planck te nemen. Rot dingetje, maar we blijven redelijk bij elkaar. Boven steken we over richting Ulvend en vervolgens over smalle wegjes richting Noorbeek waar ons de volgende kuitenbijter te wachten staat. De klim naar Bergenhuizen. In Banholt is de weg afgesloten waardoor we maar via Libeek gaan. Voor ons lopen ineens 3 wilde varkentjes over de weg.  Ook dat kan in Limburg. Via St Geertruid gaat het vervolgens langzaamaan huiswaarts.  De wegkapitein omzeilt nu alle pukkeltjes, het lijkt er wel op dat de wind wat is toegenomen en wat in het nadeel blaast. Maar door het goede aflossingswerk komt niemand in de problemen. De Maasberg in Elsloo is het laatste obstakeltje, ook geen enkel probleem. Het is vier uur als we in Stein aankomen. De mannen hebben goed gefietst, zeker Uge en Febian die met weinig kilometers in de benen aan het seizoen zijn begonnen.  Heerlijk lenteritje.

Vanwege de sneeuw op zaterdag is de rit verplaatst naar de zondag. Zou droog zijn en de zon zou zich ook laten zien. Dat eerste klopt inderdaad, de zon ontbreekt echter. Af en toe een vlokje sneeuw en een zeer koude wind. Temperatuur komt nauwelijks boven het nulpunt uit.  Het zijn 4 mannen die het gevecht met de natuur aandurven, Christian, Pieter, Joshua en Marcel. Een vlak ritje België in bosrijke omgeving gaat het worden om de wind wat te ontwijken. Marcel is de wegkapitein en zal ons vandaag door zijn thuisland loodsen. Twee aan twee, knus bij elkaar, mekaar goed aflossend fietsen we door Belgisch Limburg. In het begin loopt het lekker, wind in de rug maar je voelt af en toe de koude wind. We proberen het tempo wat hoog te houden om ons zo warm te fietsen. Bij de een lukt dit beter dan bij de ander. Achter Zwartberg draaien we en hebben we de wind wat meer op de neus. Vooral  Christian, Pieter en Joshua fietsen vaak over onbekende wegen. Marcel probeert zo veel mogelijk de beschutte wegen op te zoeken hetgeen vrij aardig lukt. Af en toe een slaande handbeweging van Marcel die koude handen heeft, verder nog geen echte klachten over de wind en de daarbij behorende kou. Via Zutendaal rijden we richting Kotem. Marcel stopt bij een vriend om een kopje koffie te drinken en vervolgens naar huis te fietsen. De overgebleven mannen slingeren langs de gigantische carnavalswagens die later in de middag als stoet door Kotem zullen trekken. Je moet er maar zin in hebben in die kou, nee dan maar op de fiets. Op de brug voelen we weer de krachtige wind. Met 70 km op de teller komen we weer in Stein aan. Het is goed geweest, we hebben tenminste een ritje kunnen maken.

Verslag volgt nog.