Zaterdagmorgen is er druk overleg via Whatsapp, (wat een uitvinding) buienradar laat niet veel goeds zien. Een enorm regengebied komt langzaam deze kant op.  Onzekerheid troef dus, de een wil de gok niet wagen, en de andere weten het ook niet. Dan is het eventjes stil totdat Christian de knoop door hakt hij verwacht dat het allemaal wel eens mee kan vallen en dat we het wel een tijdje droog houden als we richting noorden zullen rijden. De overige mannen stemmen allemaal toe, zodat we toch met zes man aan de start staan. Zoals gezegd een ritje richting Thorn mede vanwege het feit dat Joshua in de buurt moet blijven omdat hij wachtdienst heeft. Over de Belgische dijken fietsen we richting Maaseik met de wind op kop. We lossen ons weer goed af, twee aan twee, als is het Nic die vandaag zijn benen niet lijkt te voelen. Als je naast hem “mag” rijden is het afzien geblazen. Na Maaseik fietsen we richting Thorn, helaas kunnen we onze vaste route niet volgen vanwege werkzaamheden aan een weg. We slaan vervolgens een verkeerde weg in en belanden in “onbekend” gebied. Even is er spoedoverleg welke kant we op zullen gaan, maar aangezien er een fietsroutebordje langs de weg staat is de keuze snel gemaakt. Even later zitten we weer op bekend terrein en fietsen we richting Thorn. Omdat we het droog willen houden fietsen we terug naar Maasbracht. We hebben de wind wat in het voordeel waardoor het tempo iets op loopt. Tot dan hebben we trouwens goed doorgefietst. Na Maasbracht zetten we koers naar Echt waar we besluiten om buienradar te raadplegen. Wat een uitvinding. Het regengebied heeft een vertraging opgelopen waardoor we nog een lusje kunnen maken, we willen immers niet nat worden. Dus gaat het via Slek, Susteren en Nieuwstad richting Born. Nog steeds geen regen dus nog even een lusje om Grevenbicht. De snelheid loopt steeds verder op, onder aanvoering van Nic. Wat een tempobeul, om gek van te worden. Tot aan Stein valt het tempo niet meer stil. Als we de kanaaldijk op fietsen slaan Uge en Joshua linksaf richting brug Stein. De overige 4 mannen willen er wel nog wat kilometers aan vastknopen want het is nog droog. Dus wachten we even in de veronderstelling dat beide mannen het wel snel in de gaten hebben. Helaas niet, de een is bijna thuis en de andere richting huis. Bewuste keuze? Ze zullen in ieder geval de finale gaan missen want de overgebleven mannen maken nog een laatste lusje om Bunde, nu niet twee aan twee maar kop over kop. De laatste reserves worden aangesproken, de benen beginnen te pruttelen, nog een laatste keer overnemen, kom op het kan nog wel. Tot onder aan de Maasberg en dan is het sloes. Het is goed geweest, effe rustig uitfietsen richting Dikke Stein. We hebben er weer een verdiend. Toch nog eens op buienradar kijken. Weg regengebied, we hadden nog wat verder kunnen gaan. Het zou de hele middag droog blijven en nog zonnig worden. Wat een uitvinding die buienradar