Er wordt ons een gouden oktober weekend belooft met warm en zonnig weer. Vrijdagavond is al besloten om een ritje naar Banneux te maken. 5 man in korte broek aan het vertrek voor een standaard heenreis, zoveel mogelijk  rechtdoor. Tot Eijsden vlak, daarna continue op en af met steeds een klein beetje tegenwind. Dalhem, Blegny, Bolland, Soumangne zijn de plaatsen die we passeren. Tijdens de laatste afdaling richting Nessonvaux komt Marcel met het voorstel om de onbekende klim in Pepinster op te fietsen. Zo gezegd zo gedaan, dus fietsen we langs de Vesdre richting Pepinster. In Pepinster rechts en dan voor de spoorwegbrug weer rechts, de weg langs het spoor volgen. En ineens boem, het ziet er angstaanjagend steil uit. We hebben hem een keer afgedaald maar nog nooit beklommen. Het rotding heeft volgens mij ook geen naam. Nergens op internet iets te vinden over de lengte, max. stijging en gem. stijging. Marcel houdt ons op de hoogte van de percentages: 14, 15, 16, 17%. Ha dat is wat we voelen. Gelukkig vlakt hij daarna af en worden we verrast door een nieuwe asfalt laag. Even herstellen want het laatste stukje is nog stijl. We zullen hem vanaf nu maar omdopen tot MG hill. De weg komt op de grote weg uit richting Banneux waar we zullen pauzeren bij de bakker. Terras vrijwel leeg, wel net nog een paar tafels in de volle zon. Heerlijk, de armstukken gaan uit, cola en koffie en voor degene die het kunnen hebben een stuk vlaai. Na ongeveer drie kwartier hervatten we onze rit, met allereerst een korte stop bij het bedevaartsoord, om er een paar kaarsen aan te steken. Vervolgens via de traditionele weg weer naar beneden richting Nessonvaux, waar we iets later rechts de weg naar Soiron nemen. Uge begint het vooral bij de steilere stroken wat moeilijker te krijgen waardoor we het tempo aanpassen. Na Soiron fietsen we richting Gran-Rechain. Dit keer fietsen we niet terug naar Battice maar gaan we via Les Plenessen naar Thimister waar de weg inmiddels klaar is. Heb het al vaker gezegd maar de Belgen zijn goed bezig. Uge heeft het weer moeilijk maar Christian probeert hem wat moed in te spreken met de reeds legendarische woorden “nog een klim en dan gaat alles bergaf”. Zelden dat deze uitspraak uitkomt maar een echte berg komen we ook niet meer tegen. Het zijn allemaal van de korte venijnige stukjes tot max. 7%. Via een klein omwegje bereiken we Aubel waarna we afdalen naar Teuven. In Slenaken steken we de grens weer over. We hebben de wind wat vaker in de rug en proberen een comfortabel tempo aan te houden. Voorbij Euverem sluit een groep van WV Eijsden aan waardoor we Uge even uit het oog verliezen en we kort moeten inhouden. Vanaf Ingber hebben we het ergste klimwerk erop zitten. Via Sibbe en Berg en Terblijt fietsen we terug naar Meerssen. Nog een berg en dan gaat alles bergaf. En inderdaad dit keer klopt het, eenmaal op vliegveldhoogte fietsen we rustig terug naar Elsloo om er bij de Dikke Stein te stoppen. Een mooie rit in zomerse omstandigheden moet je afsluiten met een pint. Dik verdiend.