Zaterdag 7 juli 2012

Zomerdip, vervroegde winterslaap of is vandaag nationale klusdag. Dit laatste lijkt het geval. Tuinwerkzaamheden, keuken plaatsen, garage bouwen, verhuizen. Vanaf vandaag zijn de Meulemannen ook in te huren voor al uw klussen in en om het huis. Dus vandaag slechts met 5 man aan de start. Christian, Pieter, Nic, Thei en Arnaud. De laatste wil vandaag op tijd thuis zijn omdat hij nog naar Bospop wil. Dus ook zangers zijn te huur. Het is de eerste tocht na de Alpenweek dus het is even afwachten hoe het zal gaan. In een strak tempo wordt er naar Valkenburg gefietst, waar we de eerste col van de dag beklimmen, de Daalhemmerweg die in een strak tempo wordt genomen. Daarna zetten we koers richting Margraten en Gulpen waar de Koning van Spanje voor ons op doemt. Ook deze berg gaat in een rap tempo. Stelt eigenlijk ook niks voor als je colletjes van 20 tot 30 km gewend bent al voelt het toch anders aan, aangezien het tempo ietsje veel hoger ligt. Bovenop het plateau wordt er ook stevig doorgetrokken. Weinig herstel. Afdaling naar Epen en alweer de volgende klim. Camerigerberg met Vijlenerbos als verlengde. Enkel Nic moet even passen, maar hij heeft het excuus dat hij met de grote plaat om hoog moet. Schakelproblemen dus. Terug naar Mechelen besluiten we met Arnaud terug te gaan. Alleen Thei wil nog wat verder gaan en slaat in Mechelen Linksaf. Onder het motto, beetje Nic pesten besluit Christian de Kruisberg vanuit Wahlwiller op te gaan. Maar Nic the power Spronck laat zich niet kennen en klimt met de overige drie netjes omhoog. Poe de opeenvolging van klimmetjes begint langzaam aan in de benen te slaan. Toch staat de volgende alweer op het programma, de Eyserweg. Samen dansen de mannen omhoog. Nu zullen we de laatste wel gehad hebben, zullen enkele gedacht hebben,maar Christian heeft wederom een verassing in petto, de Vrakelberg. Ook al z’n kuitenbijtertje. Maar ook nu gaat het nog redelijk. Het tempo blijft trouwens hoog liggen. Nu zijn het enkel nog een paar van die venijnige stukken omhoog die je op de grote plaat kunt nemen. En met name Pieter lijkt de andere nog even wat pijn te willen doen door deze vol omhoog te sprinten. Christian en Nic kunnen net wel of net niet volgen. Bij Arnaud lijkt het beste er van af, maar voor iemand die twee weken rust heeft gehad gaat het nog redelijk goed. Dit tafereel van omhoog sprinten herhaalt zich nog een paar keer. En Nic houdt in de tussenstukken het tempo wel hoog. Even voor 12 fietsen we Stein binnen. Arnaud is op tijd thuis. Missie geslaagd. Mooi gemiddelde van boven de 30 km/uur. Christian, Pieter en Nic besluiten onze klussers nog even op te zoeken. Even checken of ze toch niet stiekem trainen zijn. Febian en de pap zijn inderdaad met de garage bezig. Uitnodiging van de opening volgt nog. Daarna nog even controleren of die andere klusser ook thuis is. En ja hoor, als we de het huis van Joshua naderen horen we al klop, bonk, klop. Even is er vertwijfeling, is dit Joshua wel, want hij is wel erg onherkenbaar. Maar hij is het. Ook hij wordt even van het “werk” afgehouden, waarna de mannen besluiten huiswaarts te keren. Controle zit er op net als de rit van vandaag. Het was een relatief kort ritje, maar toch wel pittig.

Geplaatst door ingezonden door Christian