23 juni 2018 : lost in kirchroa

Gepubliceerd op 24 juni 2018 om 20:29

Afgelopen woensdag stond er voor de afwisseling eens een vlakke rit op het programma. Brüggen (D) al vijf jaar niet meer geweest. 4 man aan het vertrek; Christian, Pieter, Marcel en Febian. Heerlijk fietsweer. Met wind in de rug op het gemakkie richting Kessel waar met het veer de maas over steken. Voorbij Reuver fietsen we door het voormalige munitiedepot van het Britse leger. Van 1948 tot 1996 was het Britse leger hier gestationeerd en lag er gemiddeld 50.000 ton aan munitie. In 1984 is er zelfs een kernbom van een vrachtwagen gevallen tijdens het overladen, dit werd pas in 2007 bekendgemaakt. Iets verderop komen we in Brüggen aan. Op de pauzeplaats blijkt de torte gereserveerd te zijn, de gastheer biedt ons aan gebruik te maken van het ontbijtbuffet. Dus vult iedereen zijn bord met broodjes, tomaat, komkommer en natuurlijk spek en ei. Na de pauze krijgen we af te rekenen met een redelijk tegenwindje. Toch weten we een constant tempo aan te houden ondanks dat de wegkapitein het maar moeilijk heeft om de juiste route te vinden. Hoe zuidelijke we komen hoe warmer het wordt. Redelijk moe belanden we uiteindelijk op het terras van de Dikke Stein voor een verkoelende pint.

 

Vandaag lijkt de zomer even ver weg, bewolkt en fris. Arm en beenstukken zijn weer uit de kast gehaald. Pieter heeft wacht en Marcel wil op tijd thuis zijn dus staat er een relatief korte ritje op de planning. Naast de twee genoemde staan ook Christian, Febian en Joshua aan het vertrek. Christian heeft nog een route van Piet C. kunnen vinden die ons richting Oostelijke Mijnstreek zal brengen. We fietsen richting Ransdaal en de Fromberg en pakken in Huls de route op. Vanaf dan zijn we weer volledig afhankelijk van de Garmin die dan ook op volle toeren draait. Het is een route met een hoog toeristisch gehalte. Zo fietsen we o.a langs Snowworld. Even later  komen we uit bij de nieuwe buitenring Parkstad waar de wegen nog in aanleg zijn. Een kiezelpad loopt richting een houten hek. Niet iedereen heeft hier een goed gevoel bij, dus vragen we aan een voorbijganger hoe we het kiezelpad kunnen omzeilen.  Het enige wat ik meekrijg is “adieë wa” Waarschijnlijk hebben  de anderen de man ook niet zo goed verstaan want we rijden ons vast in Kerkrade. We proberen ergens de route weer op te pakken maar overal wordt er aan de weg gewerkt of staan borden met “doodlopende weg”, met een gratis rondje van de zaak tot gevolg. Het gemiddelde zakt behoorlijk door al dit gezoek.  Dan maar een andere weg proberen, en dit keer lukt het wel weer op de route terecht te komen. Dan weer even zoeken, een voetpad met onderschrift “ook toegankelijk voor fietsers” moeten we in. Hoe weet Piet in godsnaam deze wegjes te vinden, de mannen beginnen te twijfelen aan de kunde van de navigator en overwegen zelfs zijn Garmin af te pakken. Je moet bij deze Piet routes meer dan 100% opletten want even later gaat het alweer fout, alweer missen we een afslag, dit keer rijden we gewoon door en fietsen we richting Bocholtz om daar te pauzeren. Ondanks dat de zon nog steeds achter de wolken verscholen is nemen we buiten op het terras plaats. Na de pauze dalen we af naar Nijswiller en vervolgens via een omwegje naar Partij. De Gulperberg is zelden opgenomen in de routes, maar dit keer moeten we eraan geloven. Toch stelt dit heuveltje niks voor, voor je het weet ben je boven. We dalen vervolgens de Koning van Spanje af en fietsen binnen door naar Del Gulpen en vervolgens richting Reijmerstok. Nog even via St Geertruid en dan in volle vaart naar Margraten. Het tempo val niet meer stil, en in een mum van tijd zijn we weer thuis. Keurig op tijd.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb