oh zit wer hie!
Wederom zijn de weersvoorspellingen niet zo goed, maar het is in ieder geval droog dus een normale start van de zaterdag. Toch heeft Nic nog even twijfels want volgens diverse weersite’s zou het al vroeg gaan regenen. Febian is vandaag aan de late kant, dus beginnen de 4 mannen die al in de keuken zitten te wachten zich zorgen te maken. Net als we 112 willen bellen horen we klik, klak, klik en komt hij binnen lopen. Problemen met de binnenband. Omdat er toch nog regen voorspeld wordt besluiten we niet al te ver te gaan, een aangepaste route met een onbekende bestemming. Ja richting Blegny, maar hoe? Jack voelt meteen al dat hij vandaag geen goede benen heeft en zal een groot gedeelte of eigenlijk de hele rit achterin vertoeven, tot voor een paar weken geleden zijn favoriete stekkie. Dit betekent wel dat de overige 4 mannen het werk mogen en dus ook moeten opknappen. In een strak tempo, met alweer een tegenwind fietsen we richting Eijsden en binnendoor naar ’s-Gravenvoeren vanwaar we klim naar Heydt nemen. Zo die hakt er meteen in, na die toch wel snelle aanloop. Als we boven komen en de grote weg (N608 voor de kenners) naar Aubel oversteken heeft Febian zijn eerste “oh zit wer hie” moment. Ja dat krijg je nou als je tijdens de tochten zit te wauwelen en niet om je heen kijkt. Ondanks dat we in de buurt blijven weet Nic toch nog een paar nieuwe weggetjes te vinden, goed geasfalteerd en ook nog met een behoorlijke stijgings%. En wederom volgen er weer van de “oh hie komme wer oet” momenten. Even achter Blegny beginnen zich toch wat donkere wolken aan de lucht te vormen. Zal Nic toch gelijk gaan krijgen. Voor alle zekerheid besluiten we terug te draaien. Belandden we een tweetal weken nog in een wielerkoers, nu rijden we ons vast in een brocante, loopwedstrijd en kermis, alles in 1, dat kan alleen in België. Helaas nemen we ons niet de tijd de botsauto’s uit te proberen. We dalen af naar Dalhem en fietsen terug naar ’s-Gravenvoeren om nog een extra lusje te maken aangezien het wolkendek weer openbreekt en de zon zich weer laat zien. “We gaan de Crindael omhoog”, zegt Nic. De wat! Niemand weet dat de klim naar de Plank zo heet, maar we weten wel hoe die aanvoelt want we hebben hem al vele malen omhoog gefietst. Vervolgens duiken we bij Brasserie “Het Rode Bos” weer naar beneden en fietsen we door naar Slenaken. Hier pakken we nog even de Loorberg om vervolgens via Crapoul naar Gulpen te fietsen. Het tempo gaat even omhoog tot ver boven de 40 km/u. Dan de Koning van Spanje naar beneden en in Gulpen nog even binnendoor naar Ingber, ook al weer z’n k…. stuk. Alweer een aanslag op de benen of gaat het ontbreken van een pauze ons opbreken? Een stuk verder, na de afdaling van de Geulhemmerberg heeft Nic nog z’n leuk wegje in de aanbieding. Volgens mij is deze naamloos, want hij gaat door het bos en komt uiteindelijk onder aan de beklimming naar Haasdal uit. Op deze beklimming laat Christian zien toch nog iets over te hebben en komt als eerste boven, nadat hij nog even een ander fietsgroepje heeft afgezeikt. Febian heeft het op dat moment wel gehad en ook Jack heeft het even moeilijk. Via Schimmert fietsen we in een normaal tempo terug naar Stein, waar Nic ons nog trakteert op vlaai, koffie en een glaasje bier. Joshua voegt zich ook bij de groep en praat ons bij over zijn blessure. Ondanks het mindere weer toch nog een mooi pittig ritje kunnen maken.
Geplaatst door Christian
Reactie plaatsen
Reacties