Zaterdag 6 augustus 2016

Hun beroemde motto was: "Eén voor allen en allen voor één”. Hoewel ze bekend staan als de drie musketiers spelen hun avonturen zich af met vier personen. De vierde musketier is waarschijnlijk zelfs de bekendste: D'Artagnan. Vandaag een vergelijkbare situatie bij de Meulenmannen, vier mannen aan het vertrek, het koersbeeld dat bepaald wordt door 3 mannen en de 4de is in ons geval de slimste. Dus 4 man aan het vertrek Febian, Joshua, Uge en Christian, de laatste is vandaag de wegkapitein. Een ritje van 120-130 km staat er vandaag op de planning met onbekende bestemming. Ondanks de geringe opkomst kiezen we voor de 2/2 formatie, dus twee koprijders en twee achter rijders, waarbij er steeds een man uit de tweede rij doorschuift naar de kop, aangezien Uge vandaag het kopwerk zal over slaan (althans voorlopig). Christian kiest voor een voorzichtige niet al te zware aanloop, mede door de wind die in het nadeel blaast. Via Valkenburg naar Gulpen en dan naar Slenaken waar we de Schilberg richting Planck nemen, vervolgens over de grote weg naar Aubel. Het parcours wordt nu wat heuvelachtiger maar de drie mannen blijven het kopwerk keurig verdelen, de aflossingen lopen gesmeerd. Als we richting Thimister rijden dreigen we ons vast te rijden in een wielerwedstrijd (junioren 3 daagse), ondanks de signaleurs, politie en borden, kunnen we (nog) doorrijden. De Stockis doemt voor ons op, een klote klim, zeker met de wind op kop. Het groepje spat dan ook even uit elkaar. Als we weer compleet zijn rijden we via Battice richting Dison. Vlak voor Dison slaan we rechtsaf en fietsen we binnendoor naar Pepinster. Deze weg hebben we al lang niet meer gehad (nog uit het Jos H. tijdperk), onderweg slechts een oponthoud omdat een kudde koeien de weg moet oversteken. Heb ze willen tellen maar dat is niet gelukt, door de vele zwarte en witte vlekken zie je op een gegeven moment niet meer waar de koe begint of eindigt. Eenmaal aangekomen in Pepinster slingeren we langs de Vesdre richting Nessonvaux. We halen een flink groepje wielrenners in (heb ze willen tellen maar dat  is me niet gelukt) die bij ons in de wielen blijven hangen. Waarschijnlijk hinderen ze  het achteropkomend verkeer want een langsrijdende automobilist trakteert ons op een regen van ruitensproeiervloeistof. We kiezen ervoor om in Nessonvaux te pauzeren, een cafeetje op de hoek met een terras van 10 bij 1,25 mtr aan de drukke doorgaande weg. Genoeg te zien, en te horen ,vooral voorbij scheurende, flink geluid producerende oldtimers. Het zij zo, de cola smaakt in ieder geval want het is er heerlijk warm. Geen vlaai of gebak dus iedereen begint aan de zelf meegenomen krentenbollen (tip voor Jack). Na de pauze meteen de cote de Nessonvaux omhoog in een aangepast tempo zodat we bij elkaar blijven. Vervolgens fietsen we binnendoor naar Herve. Het meeste klimwerk zit er nu op, wat nu volgt zijn nog wat rustig wegjes in vooral dalende lijn. Uiteindelijk belanden we in s’-Gravenvoeren en rest ons enkel nog vlakke wegen, De bekende weg via Eijsden, en dan over het fietspad naar Meerssen. Vanaf Eijsden laat Uge zich ook op kop zien, hij heeft de koers goed ingedeeld en wil toch nog wat kopwerk voor zijn rekening nemen. Dit tot groot genoegen van de overige drie mannen want die zijn bijna door de reserves heen. De wind (vaak in het nadeel), het redelijk hoge tempo (29,7 km/u) en de lange aflossingen heeft zijn tol geëist, Onder aan de Maasberg zijn de drie op, Uge mag een poging doen om een KOMMETJE te halen. Hij heeft nog het meeste over. Hij was vandaag de slimste. En die pint was natuurlijk weer dik verdiend.